Εἶναι ὀξύμωρον νὰ κυττᾶμε γύρω μας καὶ νὰ διαπιστώνουμε διαρκῶς τὸ πόσο λάθος εἶναι ὅλοι κι ὅλα.
Ἡ αὐτονόητος ἐρώτησις «ἐγώ τί ἔκανα;» ἤ ἡ «ἐγώ τί δέν ἐκανα;», ποὺ κανονικὰ ἔπρεπε νὰ θέτουμε διαρκῶς στοὺς ἑαυτούς μας, γιὰ τὸ κάθε τί, οὐδέποτε ἐκφράζεται. Πάντα φταῖν οἱ ἄλλοι γιὰ ὅλα. Κι ἔτσι, λησμονῶντας πὼς ἤμασταν ψηφοφόροι τῶν μὲν ἢ τῶν δὲ(ν) σήμερα γελᾶμε καὶ θρηνοῦμε, ταὐτοχρόνως, μὲ τὰ (κάθε λογῆς) τσιπροκούλλλιιικα ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα, μά, ἀκόμη καὶ τώρα, ἀδυνατοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ κατὰ πόσον ἐμεῖς, ὡς ἄτομα, ἀποδεχόμεθα, στηρίζουμε άλλὰ καί, καταληκτικῶς, ὑπερασπιζόμεθα τὴν δημοκρατία (τους), τὶς δημοκρατικὲς ἐκλογές (τους) καὶ φυσικὰ τὶς ὁποιεσδήποτε ἀπόψεις μας, ποὺ μόνον μέσῳ τοῦ κυνοβουλευτισμοῦ τους ἐλπίζουμε νὰ ἐκφρασθοῦν.
Οὐδὲ μία ἀμφισβήτησις, οὐδὲ μία αὐτοκριτική, οὐδὲ μία ἐναλλακτική.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Μ.Κ.Ο.
Δικηγορικὴ ἑταιρεία ὑπόσχεται ἐπιτυχία στὸ …ἄσυλο!!!
Ἑλληνικὴ Δικηγορικὴ Ἑταιρεία ἔχει ἀμολήση Ἄραβες κράχτες πρὸς εὕρεση πελατείας, καὶ ὑπόσχεται ἐπιτυχία στὴν συνέντευξη τῆς Ὑπηρεσίας Ἀσύλου.
Συνέχεια
Χορτάσαμε κι ἀπὸ τὸν …«ἀνθρωπιζμὸ» τῆς Action Aid
Τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο τῆς Actionaid ἀποτελεῖται ἀπὸ 25 ἄτομα. Κάθε πρωὶ μόνον ὁ καφὲς ποὺ πίνουν κοστίζει ὅσο οἱ ζωὲς 50 παιδιῶν.
Κόψτε τὸν καφὲ καὶ σῶστε τὰ παιδάκια.
Συνέχεια
Διαρκῶς διακοπευόμενοι…
Καί, φυσικά, μονίμως στὴν κοσμάρα τους…
α.1. Τὴν ὥρα ποὺ μὲ τὴν (φερομένη ὡς) κεφαλὴ τῆς χώρας συμβαίνουν αὐτά:
Ἤ, γιὰ τὴν ἀκρίβεια,αὐτά: Συνέχεια
Διεβρωμένες (καὶ πτωχοποιημένες) κοινωνίες μὲ …ψίχουλα «ξεχειλώνουν» τὶς ἀνοχές τους!!!
Τὸ καλοκαίρι ἐγνώρισα μίαν συμπαθεστάτη κυρία. Ἡ κυρία αὐτή, κατηγομένη ἐκ τῆς Χίου, ἔχοντας ὅμως φύγη ἀρκετὰ χρόνια ἀπὸ τὸ νησί της καὶ διαμένοντας ὡς μόνιμος κάτοικος πλέον στὴν Θεσσαλονίκη, ἀντεμετώπισε τελευταία ἕνα πρόβλημα μὲ τὸ πατρικό της στὴν Χίο.
Συνέχεια
Θά ἀλλάξη κάτι μέ τήν νέα χρονιά;
Χορτάσαμε τὶς τελευταῖες δεκαετίες ἀπὸ μπολιτισμό… Καί τί μπολιτισμό; Παρὰ φύσιν ὑπέρ-πολυ-μπολιτισμό!!! Ὅμως γιὰ νὰ ἐννοήσουμε τὸν μπολιτισμό, ποὺ τώρα μᾶς σερβίρουν, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἀποφασίσουμε νὰ κρίνουμε τὸ ἐὰν ἐμεῖς πράγματι ἔχουμε ἔως σήμερα πολιτισμό.
Ἔχουμε ἤ νομίζουμε πώς ἔχουμε; Ὑπάρχει κάτι ἄξιον λόγου τελικῶς πού ὀφείλουμε νά ὑπερασπισθοῦμε, ἀκόμη καί μέ τίς ζωές μας, ἤ ὄχι; Κι ἐάν ὄχι, τότε τί πταίει;
Γιὰ ἀρχὴ ὅμως ἂς δοῦμε τὸ τί μᾶς ἔρχεται ἤ, γιὰ τὴν ἀκρίβεια, τὸ τί ἤδη ἀπολαμβάνουμε…
Τί ἰσχύει λοιπόν σήμερα μά, κυρίως, πόσο ἀνεξάρτητο εἶναι αὐτό πού ἰσχύει, ἀπό ὅλα ὅσα ἔως σήμερα συνέβησαν στόν πλανήτη μας;
Συνέχεια