Γιὰ τὸν «τρελλὸ τῆς Ἐλευσίνος» δὲν ἔχω γράψῃ ἄλλην φορά, ἀλλὰ γνωρίζω μερικὰ σπουδαῖα πράγματα γιὰ αὐτόν.
Γνωρίζω, γιὰ παράδειγμα, πὼς ὅταν ὅλοι πάσχιζαν νὰ κτίσουν τὰ σπίτια τους, καὶ νὰ κουκουλώσουν ἀρχαῖα εὑρήματα, αὐτὸς καταπιανόταν μὲ τὰ εὑρήματα κι ὄχι μὲ τοὺς ἀνθρώπους.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἐλευσὶς
Ἀγγελόπουλοι: οἰκογένεια παντὸς καιροῦ!
Θὰ θέσω μόνον ἕνα ἐρώτημα, ἀναφορικῶς μὲ τὸ παρακάτω κείμενον:
Ἡ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ ἐδημιουργήθη σὲ μίαν περιοχὴ τῆς Ἑλλάδος, τὴν Ἐλευσίνα, ὅπου οὐσιαστικῶς ἐτελοῦντο πάσῃς φύσεως ἱερουργίες-μυστήρια στὴν ἀπωτάτη ἀρχαιότητα. Αὐτὸ ἴσως σὲ κάποιους νὰ εἶναι γνωστό. Τὸ λιγότερον γνωστόν εἶναι ὅμως ἡ ἴδια ἡ περιοχή. Ἡ «ἱκανότης» αὐτοκαθάρσεώς της καὶ τὸ εἶδος τῶν τελετῶν ποὺ συνέβαιναν ἐκεῖ, διότι «κάτι» ἔλεγε. Κάτι «ἔδιδε» στὸν συμμετέχοντα.
Γιά ποιόν λόγο λοιπόν ἐπροτιμήθῃ ἡ Ἐλευσίνα; Μία περιοχὴ πανέμορφη, ἐν τελῶς παρθένος ἀπὸ κάθε παρέμβασι καὶ ὑψηλῶν «μυστηριωδῶν» ἐνεργειακῶν πεδίων; Τί προσπάθησαν νά ἀλλοιώσουν ὅλοι αὐτοί, καὶ οἱ Ἀγγελόπουλοι ἐπίσης, στό τοπίον τοῦ Θριασίου πεδίου; Καί τί κατάφεραν; Τελικῶς, ἡ ἄγνοια ἢ ἡ Συνέχεια
Ἡ πολιορκία τῆς Ἀκροπόλεως.
Γεώργιος Δροσίνης
Γεώργιος Καραϊσκάκης, πολιορκία τῆς Ἀκροπόλεως
Ἀπό: Ὁ Μπάρμπα Δῆμος, Διηγήσεις Ἀγωνιστοῦ, Ἐκδ. Σύλλογος πρὸς διάδοσιν ὠφελίμων βιβλίων, Ἀθῆναι 1964.
Ὁ Καραϊσκάκης κατήγετο ἀπὸ τὴν Σκουληκαριάν, χωρίον τῆς Ἄρτας, καὶ ἐγεννήθη εἰς τὰ 1782. Πρὸ τῆς Ἐπαναστάσεως ὑπηρέτησε καὶ αὐτὸς τὸν Ἀλῆ πασσᾶν ἔπειτα ἑνώθηκε μὲ τοὺς κλέπτας. Εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς Ἐπαναστάσεως δὲν ἐφάνηκε πολὺ πρόθυμος νὰ πολεμήσῃ, κατόπιν ὅμως ἄρχισε ν᾿ ἀγωνίζεται μετὰ τῶν ἄλλων ἀρχηγῶν τῆς Ρούμελης πρὸς σωτηρίαν τοῦ Μεσολογγίου. Ἀλλὰ μόνον κατὰ τὰ τέλη τῆς Ἐπαναστάσεως ὑψώνεται ἔξαφνα καὶ γιγαντώνεται καὶ κάμνει ἐντὸς ὀλίγων μηνῶν τὸ ἓν μετὰ τὸ ἄλλο τὰ κατορθώματα ἐκεῖνα ποὺ τὸν ἐδόξασαν.
27η Αὐγούστου 479 π.χ. Μάχη τῶν Πλαταιῶν
Στα 479 π.Χ. έγινε στις Πλαταιές η μεγάλη, ένδοξη για τους Έλληνες μάχη, που στάθηκε η τελευταία των μηδικών πολέμων στην αρχαία Ελλάδα..
Μετά απ’ την ατυχία του στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, ο Ξέρξης, αφήνοντας το Μαρδόνιο στη Θεσσαλία, έφυγε για την Περσία. Ο Μαρδόνιος προσπάθησε να συνεννοηθεί με τους ΑΘηναίους, προτείνοντάς τους να συμμαχήσουν μαζί του με διάφορα ανταλλάγματα. Οι Αθηναίοι όμως αρνήθηκαν περήφανα κι έτσι ο Μαρδόνιος με τους 300.000 στρατιώτες του στρατοπέδεψε στην κοιλάδα του Ασωπού, κοντά στις Πλαταιές. Συνέχεια
Τὸ τέχνασμα τοῦ Θεμιστοκλέους.
Σήμερα τό ἱστορικὸ κείμενον ἀπὸ τὸ περί πάτρης.
Συνήθως μοῦ ἀρέσει νὰ γράφω ἐγώ κάποια μικρὰ κείμενα. Ἀλλά τὸ παρακάτω εἶναι ἀρκετὰ περιεκτικό καὶ ἀναδεικνύει τὴν προσωπικότητα τοῦ Θεμιστοκλέους. Ἄνδρας ἱκανότατος, εὐέλικτος καὶ πρωτίστως πατριώτης. Οὐδέποτε θὰ ἔκανε κάτι ποὺ θὰ ἔβλαπτε τὴν πατρίδα του. Κάτι ποὺ λίγοι γνωρίζουν νὰ κάνουν σήμερα.
Σᾶς τό προτείνω.