Ψηφίζουμε μόνον «χρέος» καὶ (διαφορετικοὺς – κατ’ ὄνομα) δεσμοφύλακες…

Ψῆφος στό κούλλιιι ἤ στό ἀλεξέι;;
Ψῆφος στά μικρά ἤ στά μεγάλα (καὶ ἀποδεδειγμένως μνημονιακὰ) κόμματα;
Ψῆφος ἤ ἀποχή;

Προεκλογικὲς συγκεντρώσεις, λόγια παχειὰ καὶ ὑποσχέσεις στὴν ἀποικία τῶν τοκογλύφων, ἀπὸ τὰ σαπρόφυτα-δεσμοφύλακες, πρὸ κειμένου νὰ αὐξήσουν τὰ ποσοστά τους στὶς ἐκλογὲς τῆς  Κυριακῆς.
Μά, τελικῶς, οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀμφισβητεῖ τὸ αὐτονόητον: τὸ «χρέος».

Γιὰ τὴν ΝουΔουλάρα τοῦ κούλλλιιι δὲν χρειάζεται νὰ ἀναφέρουμε κάτι. Ἦσαν καὶ παραμένουν πιστοὶ ὑπηρέτες τῆς θεωρίας τοῦ «χρέους» καὶ  πρὸς τοῦτον ἀκριβῶς, ἐδῶ καὶ ἕναν αἰῶνα, ὡς οἰκογένεια, «βασιλεύουν» στὰ τῶν πολιτικῶν δρωμένων τῆς χώρας μας.

Συνέχεια

Θὰ γελάσουμε (ἢ θὰ κλάψουμε!!!) πολὺ μὲ τὶς ἐκλογὲς (ε)

Γενικῶς τὰ γκρουπούσκουλα, τὰ πρακτόρια, τὰ ἔμμισθα παλαμοκρουστόπαιδα, τὰ κομματόσκυλα, οἱ παν-ἠλίθιοι ἀλλὰ καὶ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως μᾶς ὠθοῦν σὲ μονόδρομο. Ὅλοι οἱ (νέο- καὶ παλαιὸ-) «ἐθνοσωτῆρες» αὐξάνονται καὶ δηλώνουν σαφῶς τὶς προθέσεις τους, ποὺ ἐπὶ  τῆς οὐσίας εἶναι μία: ἡ πλήρης αὐτοδυναμία γιὰ τὴν …ΝουΔουλάρα, ποὺ οὔτως ἢ ἄλλως μᾶς ἐπιβάλλεται.
Συμφωνοῦντες καὶ  διαφωνοῦντες (μὲ ἢ  χωρὶς εἰσαγωγικά), ἐκεῖ μᾶς ὠθοῦν. Κι ἂς ὑφίστανται ὅσες ἄλλες οὐρὲς ἀπὸ πίσω, ἐπισήμως. Ἀρκεῖ μόνον τὸ κούλιιιι νὰ μπορέσῃ νὰ μᾶς κυβερνήσῃ, λέει, κατὰ πῶς ἔχει σχεδιασθῆ.

(Τὸ ἐὰν θὰ προλάβῃ φυσικὰ τὸ ἀγνοῶ…!!!) Συνέχεια

Θὰ γελάσουμε πολὺ μὲ τὶς ἐκλογὲς (δ)

Ὀρφανός, ποὺ σὰν …ὀρφανὸ συμπεριφέρεται, σήμερα.
Αὐτὸ ποὺ ἦταν στὸ «ποτάμι» τοῦ σταύρακα, ποὺ ἔφυγε διότι ὀ σταύραξ ἦταν ὅ,τι νἆναι, ποὺ πῆγε στὸ μπακογιαννόπουλο τῶν βενιζελικῶν ἀπογόνων, γιὰ τὸν Δῆμο Ἀθηναίων καὶ ποὺ ὡς κλασσικὸ χρήσιμο ὀρφανὸ κατέληξε σήμερα στὸ μΠατΣοΚ/ΚΙΝΑΛ.

Συνέχεια

Θυμήθηκε ἡ Φωφάρα τά δικαιώματα τῶν ΛΟΑΤΚΙ;

Τὸ ΠΑΣΟΚ εἶναι ἐδῶ, ἡνωμένο, πολύχρωμο καὶ χαμογελαστό.

Δὲν ἔχει σημασία ἂν ἡ Φωφάρα ἔλειπε ἀπὸ τὴν βουλὴ τὸ ΄15 ὅταν ἐψηφίζετο τὸ σύμφωνο συμβιώσεως.
Οὔτε ὅταν συμπτωματικῶς πάλι ἀπουσίαζε καὶ τὸ ΄17 ἀπὸ τὴν ψηφοφορία, γιὰ τὴν νομικὴ ἀναγνώριση ταὐτότητος φύλου.
Περασμένα ξεχασμένα.

Συνέχεια

Μητσοτάκης καὶ ἄκρα δεξιὰ

Γράφει ὁ Δημήτριος Μιχαλόπουλος

Ἀδιαλείπτως ἐμμένοντας στὸ πατρογονικὸ ἔθος, εἶχα ξυπνήσει λίγο μετὰ τὴν ἀνατολή∙ καὶ ἔτσι, κατὰ τὶς 8:00΄ τὸ πρωὶ εὑρισκόμουν στὸ κατώφλι βιβλιοπωλείου, μὲ τὸν ἰδιοκτήτη τοῦ ὁποίου εἶχα ἤδη συνεννοηθῆ νὰ παραλάβω ὡρισμένους τόμους…

Φεῦ! Οὐαὶ καὶ ἀλλοίμονο! Τὸ ἦθος τῆς πασοκοσυριζαιϊκῆς Ἑλλάδος δὲν ἔχει κάποιαν σχέση μὲ ἐκεῖνο τῆς Πατρίδος μας τῶν μέσων τοῦ Κ΄ αἰώνα. Ὁ φίλος βιβλιοπώλης ἀπουσίαζε βέβαια – καὶ ὅταν προσεπάθησα νὰ ἐκμαιεύσω ἐξήγηση τῆς –θεωρητικῶς ἔστω- ἀνεξήγητης ἀπουσίας του, ἐνεὸς διεπίστωσα ὅτι μόνο οἱ ὁδοκαθαρίστριες ἤσαν πρόσφορες σὲ συζητήσεις ἑρμηνευτικὲς τοῦ φαινομένου. «Τρελλός εἶσαι;», μοῦ εἶπε μία ἀπὸ τὶς συμπαθέστατες βιοπαλαίστριες. «Ἐὰν σοῦ εἶπε στὶς 8:00΄, τυχερὸς θὰ εἶσαι, ἐὰν τηρήσῃ τὸν λόγο του καὶ ἔλθῃ κατὰ τὶς 9:15΄». Συνέχεια

Γιά νά φτιάξῃ τήν Ἑλλάδα ἔρχεται ὁ Μητσοτάκης;

Ἀνεκοινώθησαν τὰ πρῶτα ὀνόματα γιὰ τὰ ψηφοδέλτια τῆς ΝΔ.

Αὐτοὶ ἐκπροσωποῦν τὸ νέο τοῦ Μητσοτάκη, ποὺ θὰ φτιάξη τὴν Ἑλλάδα. Συνέχεια