Παραμονὲς 17ης Νοεμβρίου 2019…
Ἀπὸ τὴν μία ἡ κεφάλα τοῦ Σβορώνου…
Συνέχεια
Παραμονὲς 17ης Νοεμβρίου 2019…
Ἀπὸ τὴν μία ἡ κεφάλα τοῦ Σβορώνου…
Συνέχεια
Ἀρκετὲς φορὲς ἔχουμε καταθέση διάφορα στοιχεία, ἀναφορικῶς μὲ τὸ «Πολυτεχνεῖο» καὶ τὶς τότε συνθῆκες ποὺ διεμορφώθησαν, ἀπὸ διάφορες δυνάμεις, ἐγχώριες κι ἀλλοδαπές, πρὸ κειμένου νὰ ἀνατραποῦν οἱ «Ἀπριλιανοί. Σκοτεινὲς συνθῆκες γιὰ τὶς ὁποῖες ὄχι μόνον δὲν μάθαμε κάτι, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ σήμερα, τόσες δεκαετίες μετά, ὅλα παραμένουν ἀσαφῆ, διφορούμενα καί, ἐπὶ τῆς οὐσίας, ἀνεπιβεβαίωτα. Τὰ μόνα ποὺ γνωρίζουμε εἶναι κάτι ἀρθρίδια τοῦ Διακογιάννη, ποὺ ἐνέπλεκαν τὴν δαμανάκη μὲ τὴν MOSSAD, τὸν στρατηγὸ Μωσσὲ Νταγιᾶν τοῦ Ἰσραὴλ κι ἔως ἐκεῖ… Συνέχεια
Θεωρῶ τὴν ὑποψηφιότητα γιὰ τὴν Προεδρία τῆς Δημοκρατίας, τῆς κυρίας Δαμανακη, ἄκρως τιμητικὴ γιὰ τὴν πατρίδα μας καὶ συνάδουσα μὲ τὸ πνεῦμα τῆς Γ’ Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας.
Συνέχεια
Κάθε λογῆς καὶ φύσεως στοῶν…
Κάθε ἐκδοχῆς καὶ «φιλοσοφίας»…
Κάθε μορφῆς στοῶν καὶ -μὲ ἀνθρωπιζτικὸ- ἐνίοτε προσωπεῖο λεσχῶν καὶ «κοινωφελῶν ἱδρυμάτων» συνήθως, ἀλλὰ καὶ συλλόγων, κινημάτων, Μ.Κ.Ο…
… ποὺ ἐμφανίζονται οἱ ψευδο-σωτῆρες μας, γιὰ νὰ μᾶς ἀποτελειώσουν.
Δὲν …«μασσᾶμε» ὅμως πλέον, διότι, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο ἀπὸ ἐμᾶς, ἔχουμε ξεκινήση νὰ ἀντιλαμβανόμεθα τὰ παιχνιδάκια τους καὶ νὰ τοὺς ἀποῤῥίπτουμε καθολικῶς. (Πάντα φυσικὰ μὲ τὶς σχετικὲς ἐξαιρέσεις κάποιων, ποὺ ἐμμένουν, γιὰ τοὺς δικούς τους -ὀποίους- λόγους, νὰ ἐθελοτυφλοῦν…!!!)
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἔχουμε ἀντιληφθῆ πὼς πρόκεται γιὰ τὶς ἴδιες οἰκογένειες, ποὺ μὲ τὴν τακτική τους νὰ ἀλλάζουν ὀνόματα, ἐξακολουθοῦν (ἐπισήμως) ἐδῶ κι ἔναν αἰῶνα νὰ μᾶς καταστρέφουν, ἀπολαμβάνοντας πέραν τῆς ἀσυλίας του, ἐπὶ πλέον καὶ τὴν ἐπιτυχῆ τους διαδοχή, ἀπὸ τὰ παιδιά τους καὶ τὰ ἐγγόνια τους.
Ἔχει πλέον σχεδὸν γίνει μέην-στρῆμ ἡ ἀμφισβήτησις τῆς σημασίας καὶ τῶν μύθων τοῦ Πολυτεχνείου. Σὲ δέκα μὲ δεκαπέντε χρόνια θὰ εἶναι κωμικὸ τὸ νὰ ἀσχολεῖται κάποιος μὲ αὐτό.
Ἁπλᾶ πραγματάκια καὶ ἔξω ἀπὸ τὶς ὁποίες, μὴ ἀποδείξιμες, θεωρίες συνωμοσίας, τὸ φαῦλο προδικτατορικὸ καθεστὼς δὲν ἤθελε νὰ συμμετάσχῃ στὴν ὁμαλὴ μετεξέλιξη τῆς δικτατορίας, ποὺ θὰ ἔκανε τὸν στρατὸ παράγοντα καὶ συνεταῖρο σταθερότητος τοῦ ἀστικοῦ καθεστῶτος. Μὲ τὸ Πολυτεχνεῖο καὶ τὴν ἰωαννιδικὴ ἀλλαγὴ ἡ πορεία πρὸς τὴν κανονικότητα ἐτερματίσθη. Συνέχεια
Μαριὰμ Δαμανάκη, Πολυτεχνεῖο 1973 καὶ ἰσραηλινὴ «MOSSAD»…
Ὁ ῥόλος τῆς ἰδίας τῆς Δαμανάκη καὶ τῆς «Ἀριστερᾶς» στὰ γεγονότα τοῦ Πολυτεχνείου τὸ 1973, γιὰ τὸ πῶς ἐκαπηλεύθησαν τὸν ἡρωισμὸ τῶν ἁγνῶν νεολαίων, ποὺ εἶχαν προτάξη τὰ στήθη τους στὰ ἅρματα μάχης, ἀλλὰ καὶ δείγματα τοῦ ῥόλου τοῦ Συνόλου τοῦ Ἐβραιοκρατουμένου Πολιτικοῦ Συστήματος τῆς, ἐν τέλει, Ἀποικίας μὲ τὸ ψευδώνυμο «Ἑλλάς», εἶναι ὁ πραγματικὸς ῥόλος τῆς ἰδίας καὶ τῆς «ἀριστερᾶς». Συνέχεια