Εἶναι πολλοί αὐτοί πού γνωρίζουν τήν Ἑλληνική καταγωγή, συνείδησι καί παιδεία τῆς Κλεοπάτρας;
Τοὐλάχιστον γιὰ ὅσους ἔχουν διαμορφώσει ἄποψι ἀπὸ τὶς …ταινίες τοῦ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ, νομίζω πὼς εἶναι ἐν τελῶς ἄγνωστος ἡ Κλεοπάτρα ὡς Ἑλληνίδα.
Οὐσιαστικῶς, τὸ νὰ εἶναι κάποιο πρόσωπο ἄρχων τῆς Αἰγύπτου ὁδηγεῖ, ἐσφαλμένως, στὸ συμπέρασμα πὼς εἶναι πρόσωπο μελαμψό, δῆλα δὴ Ἀφρικανή. Ὅμως αὐτὸ δὲν ἰδχύει γιὰ τὴν Κλεοπάτρα, καθῶς ἐπίσης κι ὅλους τοὺς Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ῥωμαῖοι
1 Δεκεμβρίου 1913, Ἕνωσις τῆς Κρήτης με τήν Ἑλλάδα
KAI TA ΠPO AYTHΣ ΔIAΔPAMATIΣΘENTA ΓEΓONOTA
Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε, είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν.
Μέσα στο πνεύμα της φράσης αυτής, που κινείται μεταξύ εθνικής επιταγής και εξορκισμού, θα γραφτούν λίγα λόγια μια που σήμερα συμπληρώνονται 87 χρόνια από την επίσημη Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Το Νησί μας είναι πολύμορφα σημαδεμένο από το χρόνο και την Ιστορία. Ρωμαίοι, Σαρακηνοί, Γενουάτες, Βενετοί, Τούρκοι και Γερμανοί στηριζόμενοι στη λογική της υπεροχής τους χρησιμοποιούν τους θαλάσσιους και εναέριους δρόμους και μακριά από φραγμούς και ηθικές αναστολές την καταλαμβάνουν.
Τα πέτρινα χρόνια της προτελευταίας κατοχής καλύπτουν το χρονικό διάστημα Συνέχεια
Το τέλος της Μακεδονίας
Γ΄ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΥΔΝΑΣ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ 168 π.Χ.
Γράφει ο Νίκος Τοπούζης.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Ο Δέυτερος Μακεδονικός Πόλεμος (200-196π.Χ.) έληξε με τον θρίαμβο της Ρώμης και των Ελλήνων συμμάχων της επί του Φιλίππου του Ε΄ στις Κυνός Κεφαλές το 197π.Χ. Με αυτή τη νίκη οι Ρωμαίοι διασφάλισαν τον περιορισμό της Μακεδονίας εντός της επικρατείας της και τον περαιτέρω πολιτικό και στρατηγικό κατακερματισμό του Ελληνικού κόσμου. Το Μακεδονικό βασίλειο είχε ακόμη πολλές αντοχές και ήταν πρακτικά αδύνατον για τη Ρώμη να το κατακτήσει αλλά μετά από αυτή την ήττα είχε στρωθεί ο δρόμος για την οριστική επικράτηση των Λατίνων. Συνέχεια
Ξάνθιππος ὁ Λακεδαιμόνιος.
Πρόσωπα ποὺ «ἐχάθησαν» μέσα στὴν ταχύτητα τῶν γεγονότων.
Ἥρωες ποὺ ἐπετυχαν κάτι σημαντικὸ γιὰ τοὺς συνανθρώπους τους.
Ξεχασμένοι σχεδὸν ἀπὸ ὅλους…
Ποὺ ὅμως ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ θυμόμαστε καὶ νὰ θαυμάζουμε.