Στίς 22 Φεβρουαρίου τοῦ 1821 ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης διαβαίνει τόν ποταμό Προῦθο καί ὑψώνει τήν σημαία τῆς ἐπαναστάσεως στό Ἰάσιο τῆς Μοδοβλαχίας, ὅπου οἱ τοπικοί ἄρχοντες ἦσαν Ἕλληνες Φαναριῶτες. Ὀκτώ χρόνια μετά ὁ ἀδελφός του, Δημήτριος ἔμελλε νά δώσῃ τήν τελευταία μάχη τοῦ ἀγῶνα γιά τήν Ἐθνική Ἀνεξαρτησία. Σάν σήμερα.
Ἡ Μάχη της Πέτρας υπήρξε Συνέχεια
Ὁ Νικήτας ἦταν πάντα ἀπὸ τοὺς ἀγαπημένους μου ἥρωες. Ἀπὸ τὰ πρόσωπα ποὺ πάντα ἐθαύμαζα γιὰ τὴν ἀκεραιότητα, τὸν ἄδολον πατριωτισμό τους καὶ τὸἦθος τους.
Γνωρίζουμε φυσικὰ πὼς πέθανε πάμπτωχος. Αὐτὸ ποὺ δὲν γνωρίζουμε εἶναι τὸ ποῦ εἶναι ὁ τᾶφος του.
Ἦταν λοιπόν τόσο ἀσήμαντος ὥςτε νά μήν ἐνδιαφερθῇ κανεῖς πρό κειμένου νά βάλῃ ἕνα σημάδι; Τί στό καλό; Γιὰ τὸν Νικηταρᾶ μιλᾶμε.
Ἀναζητῶντας λοιπὸν κάποιο στοιχεῖο γιὰ τὸν τάφο τοῦ Νικήτα ἔπεσα στὸ παρακάτω ἄρθρον τοῦ Ἀγγέλου Συνέχεια
Καμμία σχέσις μεταξὺ τοῦ Κίτσου καὶ τῆς μανδᾶμ!
Οἱ ὁπλαρχηγοὶ μὲ τὸ ὄνομα Τζαβέλλας, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, ἔδωσαν τὸ αἷμα τους πρὸ κειμένου νὰ διασφαλίσουν τὴν πολυπόθητη λευτεριά.
Προέρχονταν ἀπὸ τὸ Σούλι καὶ ὁ πρῶτος τους ἀντίπαλος, ὁ ὁποῖος καὶ τοὺς ἀφάνισε, ἦταν ὁ Ἀλῆ πασᾶς.
Ἀλλὰ δὲν σταμάτησαν ἐκεῖ.
Σὲ κάθε μας ἱστορικὴ στιγμὴ ἔδωσαν τὸ «ΠΑΡΟΝ» καὶ προάσπισαν μὲ τὸ αἷμα τους τὴν λευτεριὰ καὶ τὴν Πατρίδα.
Μεταφέρω μερικὲς χρήσιμες πληροφορίες ἀπὸ τὴν βικιπαίδεια:
Οι Τζαβελλαίοι ήταν παλιά και μεγάλη ελληνική οικογένεια αγωνιστών από το Σούλι.
Τα πιο ονομαστά μέλη της ήταν ο Λάμπρος Τζαβέλλας, ο Φώτος Τζαβέλλας και ο Κίτσος Τζαβέλλας.Γνωστά μέλη
Προσωπικῶς ἔχω ἀπαντήσει στὸ ἐρώτημα ἐδῶ καὶ χρόνια. Καλὸ ὅμως εἶναι νὰ μοιραζόμαστε τὶς σκέψεις μας.
Εἶναι σημαντικὸ νὰ θυμόμαστε πὼς ὁ ἐχθρός συνήθως εἶναι δίπλα μας. Οἱ Κερκόπορτες ἀνοίγουν ἀπὸ μέσα συνήθως… Τοὐλάχιστον στὴν δική μας ἱστορία.
Γιὰ ἐτοῦτο καὶ τώρα, παρὰ τοῦ γεγονότος πὼς ἔχουμε γεμίσει ἐφιᾶλτες, προσέχουμε. Ἐτούτην τὴν μάχη θὰ τὴν κερδίσουμε μὲ κάθε τρόπο. Δὲν ἔχουμε περιθώρια..
ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ Ή ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ Ο ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ
Ο ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ;
Δημήτρη Φωτιάδη
ΑΠΟ πολλά τώρα χρόνια με τραβούσε η καταπληχτικιά μορφή του Γιου της Καλογριάς. Πολλές φορές έλεγα ν’ αρχίσω να γράφω τη ζωή του και πάλι το ξαποφάσιζα. Οι πιότεροι δισταγμοί μου είχαν αιτία, πως δε μπορούσα να Συνέχεια
17 Ἰουνίου 1771. Ἐκείνη τήν ἡμέρα οἱ τοῦρκοι γενίτσαροι σκότωσαν (ἔγδαραν ζωντανό) τόν Ἰωάννη Δασκαλογιάννη. Τόν ἥρωα τῆς Κρήτης. Τόν πρῶτο ἐπαναστάτη. Τόν καθαρότερο ἀλλά πιό εὔπιστο ἀπ΄ ὅλους. Ἔτσι, ἐκεῖνος ἔγινε θρῦλος καί πῆρε ἐκδίκησι….χρόνια μετά! Τότε ὑπῆρχαν ἥρωες πού ἐθυσιάζοντο γιά αὐτούς πού τούς ἀκολουθοῦσαν καί γιά τίς ἰδέες τους. Τώρα, μόνον Νενέκοι……
Τό πραγματικό του ὄνομα ἦταν Γιάννης Ἀνδρουλιδάκης ( υἱός τοῦ Ἀνδρέα, δηλαδή). Δάσκαλο τόν ἀποκαλοῦσαν, προφανῶς ἐπειδή ἦταν μορφωμένος. Λίγοι, μορφωμένοι καί πολυταξιδεμένοι, ὑπῆρχαν τούς καιρούς ἐκείνους……..
Ὁ Ἀγαπητὸς Φιλίστωρ ἔχει κάνει μίαν ἐξαίρετο ἐργασία-ἀφιέρωμα στὸν Ἥρωα Ἀθανάσιο Διᾶκο! Μία ἐργασία ποὺ παρουσιάζει πολὺ συνοπτικὰ τὴν σύντομη ζωὴ τοῦ ἥρωος.
Ἡ ἐπέτειος τῆς μάχης σήμερα. 190 χρόνια μετὰ ὀφείλουμε μίαν στιγμή μας στὸ παλληκάρι ποὺ ἀγωνίστηκε γιὰ νὰ εἴμαστε σήμερα ἐλεύθεροι!
Τὸν σκότωσαν μὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς φρικτοτέρους τρόπους ποὺ μπορεῖ νὰ διανοηθῆ ἄνθρωπος! Κι ὅπως μᾶς μεταφέρει ὁ Τάκης Λάππας, ἔως τὴν στιγμὴ ποὺ ἔσβησε, σιγοτραγούδαγε…
«γιὰ δὲς καιρό ποὺ διάλεξε,
ὁ Χάρος νὰ μὲ πάρῃ,
