Τὸ θέατρον τῆς ντροπῆς
Γιὰ νὰ μὴ τρελλαθοῦμε τελείως, πρέπει ὅλα τὰ πράγματα νὰ λέγονται.
Ὑποτίθεται ὅτι αὐτὴ ἡ ἀλάνα (1) εἶναι τὸ θέατρο τῆς πρωτευούσης τῶν Μακεδόνων!
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Βεργίνα
Βεργίνα ἤ Αἰγές;
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΕΧΘΕΣ ΣΤΗΝ ΕΔΕΣΣΑΙΚΗ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΙΓΕΣ
Ὑπάρχει ἄποψις, ἐντὸς κι ἐκτὸς ἐπιστημονικῆς κοινότητος,ὅτι οἱ ἀρχαῖες Αἰγὲς δὲν εἶναι στὴν Βεργίνα ὅπου, προσφάτως, ἔχει τοποθετηθεῖ. Τὴν ἄποψι αὐτὴν ἐνισχύουν τὰ φαινομενικῶς σαθρὰ ἔως ἀνύπαρκτα ἐπιχειρήματα ποὺ διαδίδονται καὶ ποὺ θέλουν τὶς Αἰγὲς στὴν Βεργίνα.
Θὰ ἐνοχλῇ πάντα ἡ Ἀμφίπολις…
ΣΤΟΧΟΣ ΜΟΝΟΝ Η ΑΜΦΙΠΟΛΙΣ
Ὅταν ἡ ἐξουσία τοῦ πολιτισμοῦ ἀποφασίζῃ νὰ κάνῃ παιχνιδάκια, σπεύδουν οἱ πρόθυμοι δημοσιογράφοι νὰ παίξουν τὸν ῥόλο τους.
Ἔκοψαν τὸ ΕΣΠΑ λοιπὸν στὴΝ Βεργίνα, Πέλλα κι Ἀμφίπολι!!!
Πῶ πῶ πῶ… Πόλεμος κατὰ τῆς Μακεδονίας. Εἶναι καλλίτερον νὰ ἀκούγεται ἔτσι, παρὰ νὰ στοχεύουν μόνον τὴν Ἀμφίπολι, ποὺ εἶναι καὶ τὸ ζητούμενον. «Ἐχέσθησαν» στὸ ΥΠ.ΠΟ. γιὰ τὴν Βεργίνα καὶ τὴν Πέλλα. Ἵδρωσε καὶ τὸ αὐτάκι τῆς κας Κοτταρίδου, ποὺ ἔως τώρα πῆρε πακτωλὸ χρημάτων γιὰ τὶς ψευδο-Αἰγὲς τῆς Βεργίνας.
Νομίσματα τῶν Αἰγῶν
Ὑπάρχει ἕνα πολὺ μεγάλο θέμα, ποὺ ἀφορᾶ στὰ νομίσματα ποὺ ἔκοψε ὁ Παίων, βασιλεὺς Αὐδωλέων (περίπου 315 – 286 π.Χ). Στὴν πραγματικότητα εἶναι ἀρκετὰ θέματα μαζύ, ποὺ ὅλα μαζὺ ὁδηγοῦν σὲ μίαν πονηρὴ στρέβλωσι τῆς ἱστορίας.
Γράφεται ὅτι τὸ νόμισμα τοῦ Ἀλεξάνδρου (1), ἐκόπη στὴν Ἄστιβο ἢ στὸ Δαμάστιον τῆς Παιονίας καὶ αὐτὸ γιατί ὁ τρόπος γραφῆς εἶναι πανομοιότυπος μὲ αὐτὸν τῶν νομισμάτων τοῦ Αὐδωλέοντος (2). Συνέχεια
Στὰ Μακεδονικὰ συμπόσια.
(φωτογραφίες, ἀπὸ τὸ Ἀρχαιολογικὸν Μουσεῖον Θεσσαλονίκης)
H εἰκόνα τοῦ πλούτου ποὺ εἰσέῤῥευσε στὴν Mακεδονία, ὅπως μᾶς τὴν ἐφανέρωσαν οἱ τάφοι της Bεργίνος καὶ τοῦ Δερβενίου, εἶναι ἕνα μικρὸ δεῖγμα του τί συνέβη λίγο ἀργότερα, στὸν 3ο αἰῶνα π.X. στὴν ἐποχῇ τῆς ἀκμῆς τῶν βασιλείων τῶν διαδόχων τοῦ Ἀλεξάνδρου. Συνέχεια
Ἀνδρόνικος. «Εἶχα λοιπὸν εὕρει, τὸν πρῶτο ἀσύλητο μακεδονικό τάφο!»
Νομίζω ἀπὸ τὶς μαγικότερες στιγμὲς στὴν πορεία τῆς ἀνθρωπότητος.
Ὄχι τόσο γιὰ τὸ ἀσύλητο, ὅσο γιὰ τὸ ἄγγιγμα τῆς ἱστορίας.
Εἶναι πολὺ μεγάλη ὑπόθεσις νὰ ἀγγίζῃς αὐτὸ ποὺ κάποιος ἄλλος πρὸ χιλιάδων ἐτῶν ἄγγιξε, νὰ τὸν αἰσθάνεσαι καὶ νὰ ἀντιλαμβάνεσαι πὼς ἔχεις τελικῶς δέσῃ τὴν ἱστορία σου μὲ τὴν δική του.
Ἀσύλητος;
Συνέχεια