Nakba, 15 Μαΐου 1948.
Μία λέξις, δύο ἔννοιες.
Ἡμέρα καταστροφῆς γιὰ τὴν Παλαιστίνη.
Ἡμέρα «ἀνεξαρτησίας» γιὰ τὸ Ἰσραήλ. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: 1948
Οἱ ἱπτάμενες μηχανὲς τῶν προγόνων μας.
Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες κατεσκεύαζαν ἀεροπλάνα, σύμφωνα μέ τά ἱερά βιβλία τῶν Ἰνδῶν;
Tὸ Vaimanika Sastra εἶναι τὸ ἱερὸ βιβλίο τῶν Ἰνδῶν, ποὺ εἶναι χιλιάδων ἐτῶν.
Εἶναι ἴσως τὸ πιὸ σπουδαῖο βιβλίο γιὰ τὰ Vimana.
Σὲ αὐτὸ ἀναφέρονται 97 ἐργασίες, ἀπὸ τὶς ὁποῖες τουλάχιστον οἱ 20 ἀσχολούνται μὲ τοὺς μηχανισμοὺς ἐναερίων μηχανῶν.
Σ’ αὐτὸ τὸ βιβλίο περιγράφεται σὲ ὀκτὼ πλήρη καὶ σαγηνευτικὰ κεφάλαια, ἡ τέχνη τῆς κατασκευῆς διαφόρων εἰδῶν ἀεροπλάνων, γιὰ ἕνα ἄνετο ταξίδι στὸν οὐρανό.
Ἐπίσης τὸ ἀρχαῖο αὐτὸ χειρόγραφο βιβλίο ἰσχυρίζεται ὅτι δίνει τὰ ἑξῆς μυστικά, ἐν σχέσει μὲ τὶς ἐναέριες μηχανές. Συνέχεια
Ἡ Ἑλληνική «Χιροσίμα» τοῦ Αὐγούστου
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ
Ιστορικού – ερευνητή
booksonthesites.blogspot.com
«Αυτοί που πρέπει
θα καθίσουν στο δείπνο.
Μόνον αυτοί και όχι οι άλλοι,
της συνομοταξίας του κτήνους.
Αυτοί που λιμοκτόνησαν
χωρίς να μάθουν ποτέ την αιτία.
Αυτοί που σφαγιάστηκαν
και Συνέχεια
Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Βορείου Ἠπείρου.
Η απελευθέρωση της Β. Ηπείρου
Η μεγάλη στιγμή της απελευθέρωσης φάνηκε να φτάνει οριστικά τον Δεκέμβριο του 1912, όταν ο ελληνικός στρατός ελευθέρωσε την Κορυτσά. Οι Χιμαριώτες υπό τον Σπυρομήλιο είχαν ήδη κερδίσει με επανάσταση την ανεξαρτησία τους. Μέσα σε τρεις μήνες (Μάρτιος 1913) ολόκληρη η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν υπό ελληνική κυριαρχία.
Ήταν η πρώτη φορά ύστερα από πέντε αιώνες που η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν ξανά στην αγκαλιά της πατρίδας και ένας άκρατος ενθουσιασμός επικρατούσε παντού. Γάλλος δημοσιογράφος που παρακολούθησε την υποδοχή του διαδόχου Γεωργίου από τους Βορειοηπειρώτες γράφει: «Επί τρία τέταρτα της ώρας μια απερίγραπτη παρέλαση χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών, οι οποίοι επευφημούν τον πρίγκιπα, ψάλλουν πατριωτικούς ύμνους, κουνούν ζωηρά βενετσιάνικα φαναράκια, σημαίες, μαντίλια, καπέλα, υψώνουν τα χέρια και υποκλίνονται… Επίσης πολυάριθμα είναι τα κόκκινα μουσουλμανικά φέσια. Οι φεσοφόροι αυτοί συμμετέχουν με τον ίδιο ενθουσιασμό κραυγάζοντας «Ζήτω ο Διάδοχος! Ζήτω ο Βασιλεύς Συνέχεια
Οἱ περιπέτειες τῶν Δωδεκανήσων. (1821-1948)
Οὐδέποτε μᾶς ἠρώτησαν.
Οὐδέποτε μᾶς ἐπέτρεψαν νὰ ἀντιμετωπίσουμε μόνοι μας, δίχως τρικλοποδιές, δίχως παρεμβάσεις καὶ δίχως δόλους τὸν κάθε ἐχθρό.
Οὐδέποτε μας ὑπελόγισαν…
Ἡ Ὕβρις ἐξεχείλισε…
Συνέχεια
Ἡ μάχη τῆς Φλωρίνης.
Κανονικὰ δὲν ἔπρεπε νὰ καταπιαστῶ μὲ αὐτὴν τὴν μάχη.
Ὄχι, μὲ τρομάζει ὁ ἐμφύλιος. Μὲ ἐνοχλεῖ καὶ μόνον τὸ γεγονὸς τοῦ ὅ,τι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι εἶχαν σὰν σημαία τους τὴν σημαία τῶν σταλινικῶν τους ἀφεντικῶν.
Ὅμως, σὲ κάθε τέτοιαν μάχη, ὁπουδήποτε στὸν πλανήτη, τὰ αἴσχη δὲν ἀποφεύγονται.
Σὲ αὐτὴν λοιπὸν τὴν μάχη, ὑπῆρξαν αἴσχη.
Κι ἀπὸ τὶς δύο πλευρές. Σοβαρότατα!
Συνέχεια