Αὐτὴν τὴν φορά, ὅταν θὰ φθάσῃ ἡ μεγάλη ἐκείνη στιγμή, θὰ εἶναι διαφορετικὰ τὰ πράγματα. Καὶ θὰ εἶναι διαφορετικὰ τὰ πάντα διότι τώρα πιά, ὅσο κι ἐὰν δὲν τὸ πολύ-πιστεύουμε, δὲν εἴμαστε μόνοι μας.
Μά, ἀκόμη καὶ μόνοι μας νὰ ἤμασταν, πάλι δὲν μποροῦμε νὰ ἡττηθοῦμε, διότι δὲν ὑπάρχουν ἄλλα περιθώρια. Κι αὐτὸ εἰς τὸ ὁποῖον ἀναφέρομαι δὲν εἶναι ὁ καθαρμὸς τοῦ κράτους καὶ τῆς χώρας ἀπὸ τὰ σαπρόφυτα, ἀλλὰ κάτι πολὺ μεγαλύτερον, ποὺ ἔχει νὰ κάνῃ μὲ ὅλον τὸν πλανήτη, τὸ ἄδικο ποὺ ἐπερίσσευσε καὶ τὴν ἀνελευθερία ποὺ ἐξαπλώνεται. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἐλευθερία
Δικαιούμεθα νά ξεχάσουμε;
Λίγες μόλις ἡμέρες πρὶν ἕνα παλληκάρι, ἕνας λεβέντης, ἔπεσε ἀπὸ πυρὰ τῆς ἀλβανικῆς ΜΑΦΙΑΣ* νεκρὸ κάπου ἐκεῖ, στὰ βόρειά μας σύνορα, ὅπου ἡ ἑλληνικὴ γῆ, ἐδῶ καὶ αἰῶνες, βάφεται διαρκῶς ἀπὸ τὸ αἷμα τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς Ἐλευθερίας.
Μία περιοχὴ λησμονημένη καὶ ἐγκαταλελειμμένη, ἰδίως ἀπὸ ἐμᾶς, τὰ ἀδέλφια τῶν ἐκεῖ διαβιούντων.
Ἡ ἐν λόγῳ εἰκόνα εἶναι δημιούργημα τοῦ Σπυρίδωνος Ζαχαροπούλου εἰδικῶς γιὰ τὸν Κωνσταντῖνο Κατσίφα.
Ἐλήφθη δὲ ἀπὸ τὸν φίλο Ἰωάννη Γιαννάκενα.
Χαμένη Ἐπανάστασις;
Πόσοι εἶναι αὐτοί πού πιστεύουν κάτι τέτοιο;
Κι ἐάν τό πιστεύουν, τήν δικαιοῦνται αὐτήν τήν …«ῥημάδα» τήν Ἐλευθερία;.
Διότι ἐὰν ἡ Ἐπανάστασις ἀπῳλέσθη, τότε παίξαμε καὶ χάσαμε.
Μά, ἐάν ἡ Ἐπανάστασις οὐδέποτε ἀπῳλέσθη ἀλλά ἐξ ἀρχῆς ἦταν ἔτσι προγραμματισμένη γιά νά μᾶς κρατᾷ ὁμήρους της, τότε τί χάσαμε; Δοῦλοι ἤμασταν καὶ πρὸ καὶ μετὰ ἐπαναστάσεως. Καί, δυστυχῶς μας, τὸ «ὀλίγον δοῦλοι», κατὰ τὸ «ὀλίγον ἔγκυος», δὲν στέκει. Ἢ εἴμαστε ἢ ὄχι δοῦλοι…
Κι ἐπεὶ δὴ καὶ ἤμασταν καὶ εἴμαστε καὶ θὰ ἐξακολουθήσουμε νὰ εἴμαστε δοῦλοι, ἐὰν κάτι δὲν μάθουμε (καί, κατ’ ἐπέκτασιν, κάτι δὲν ἀλλάξουμε), ἂς σταθοῦμε τοὐλάχιστον κι ἂς συνειδητοποιήσουμε πώς: τώρα τὸ τὶ κάνουμε μετρᾶ.
Ἡ ἀπό-«λοβοτόμησίς» μας εἶναι μονόδρομος…!!!
…ἤ λῆξις δική μας, ἐὰν καθυστερήσουμε περισσότερο!!!
Ἐὰν δὲν σταματήσουμε τώρα τὴν διαδικασία ἀλλοιώσεως τῆς ἀντιλήψεώς μας, τελειώσαμε.
Ἤ ἐπανερχόμεθα σὲ ἐκεῖνον τὸ ἐπίπεδον ποὺ θὰ κατανοοῦμε, θὰ σεβόμεθα καὶ θὰ ὑπακούουμε στὴν Ἀνάγκη τῆς Φυσικῆς μας Ἐπιλογῆς, ἤ ὁσονούπω ἀπαλλάσουμε τὸν πλανήτη ἀπὸ τὸ ἄχθος μας.
Συνέχεια
Φασίστες ὅλου τοῦ κόσμου ἐπὶ τέλους ἂς …ἑνωθοῦμε!!!
Κι ὅταν λέω φασίστες, ἐννοῶ κυριολεκτικῶς κάθε πραγματικό, γνήσιο κι ἄδολο φασίστα τοῦ κόσμου μας, ὅπως ἀκριβῶς ὀφείλουμε.
Διότι ἡ λέξις φασισμός, στὴν ἀρχική του ἔννοια, σημαίνει κάτι τελείως διαφορετικὸ ἀπὸ αὐτό, ποὺ διὰ τῆς βιαίας προπαγάνδας, προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἐπιβάλουν νὰ πιστεύουμε. Σημαίνει ἕνωσις… Σημαίνει ἡ Ἰσχὺς ἐν τῇ Ἑνώσει… Σημαίνει ἡ ἑνοποίσησις τῶν πολλῶν κι ἀδικημένων κατὰ τῶν ὀλίγων καὶ θρασυτάτων σαρκοβόρων τοῦ πλανήτου μας.
Σημαίνει ἕνωσις τῶν πολλῶν κατὰ τῶν ὅσων ἐγκληματοῦν εἰς βάρος τῆς Ἀνθρωπότητος ἐδῶ καὶ αἰῶνες.
Καί, ὁπωσδήποτε, ἐὰν τὸ καλοσκεφθοῦμε, μᾶλλον ἡ μοναδική μας διέξοδος, γιὰ ὅλην τὴν Ἀνθρωπότητα, εἶναι ὁ πραγαμτικός, γνήσιος κι ἄδολος φασισμός. Συνέχεια
Χρέος μας
Γιὰ ἀρχὴ λοιπὸν χρέος μας εἶναι νὰ γκρεμίσουμε τὰ τείχη ποὺ θεωροῦμε πὼς μᾶς ἀπομονώνουν ἀπὸ τοὺς γύρω μας. Ὥρα μας νὰ δοῦμε πὼς ὅλα ὅσα ἀντιμετωπίζουμε προέρχονται ἀπὸ ἕνα αἴτιον: τὸν ἔλεγχό μας. Γιὰ νὰ παύσῃ ὁ ἔλεγχός μας, πρέπει νὰ ἀκυρωθοῦν οἱ ἐπίπλαστες ἀντιλήψεις μας γιὰ τὸν κόσμο, νὰ ἐπανεξετάσουμε τὸ ποιὸς εἶναι ἢ ὄχι ἐχθρὸς καὶ νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ προβλήματά μας εἶναι ἀνύπαρκτα. Συνέχεια