Ὅπως ὄφειλε νὰ εἶναι…
Παρθενών… Ἕνα σύμβολον τῆς Ἀθηναϊκῆς Δημοκρατίας (αὐτοκρατορίας τῆς ἐποχῆς) πού, στὴν πραγματικότητα, μέσα ἀπὸ τὴν ἀτομική του ἱστορία, μᾶς διηγεῖται τὴν ἱστορία τοῦ δυτικοῦ μας …«πολιτισμοῦ»!!!
Μάρτυς καὶ συμμέτοχος αὐτῆς τῆς πορείας πρὸς τὴν ἄνοδον, τὴν τότε λάμψιν του καὶ τελικῶς τὴν σημερινή του φθορά.
Ἡ παρουσία του καὶ μόνον μᾶς ἀποδεικνύει πὼς ἀκόμη καὶ τὰ τελειότερα ἀνθρώπινα δημιουργήματα ἔχουν ἡμερομηνία λήξεως ἀλλά, ἐπίσης, μᾶς καταδεικνύει τὴν ἄνοδον καὶ τὴν πτῶσιν τοῦ Ὑβριστικοῦ τρόπου ζωῆς τῆς Δύσεως, ὑπεξαιρουμένου «κληροδοτήματος» τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ, ὅπως φυσικὰ καὶ κάθε εἴδους αὐτοκρατορίας.
Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα, ἐξεκίνησε ἐπὶ μίας αὐτοκρατορίας (Ἀθηναϊκῆς) καὶ τελειώνει ἐπὶ μίας αὐτοκρατορίας (τραπεζικῆς-τοκογλυφικῆς κι ὄχι ἀμερικανικῆς. Τὸ τονίζω!).
Σὰν σήμερα…
27 Φεβρουαρίου 1953: ὑπογράφεται στὸ Λονδίνο μὲ τὴν συμμετοχὴ καὶ τῆς Ἑλλάδος, ἡ συμφωνία γιὰ τὴ διαγραφὴ τοῦ γερμανικοὺ χρέους, ποὺ ἔθεσε τὰ θεμέλια γιὰ τὸ μετέπειτα «οἰκονομικὸ θαῦμα» τῆς Γερμανίας…
