Μυστικὴ Διπλωματία. (Σαζόνωφ.)

Σαζόνωφ: 75 χρόνια π  τν θάνατο νς Ρώσου  γγλόφιλου(;) φιλέλληνα(;)  πο   χρεώθηκε  τν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο!

«Ἡ Θεσσαλονίκη ὀφείλει  νὰ παραμείνη ἑλληνική»

Τοῦ Γιώργου Λεκάκη

Δημοσιογράφου – Συγγραφέως

www.lekakis.com

Ὁ Ἀλέξανδρος Σέργιος Δημήτριεβιτς Σαζόνωφ (Πετρούπολη  1860 – Νίκαια 1927) εἶναι ἕνας Ρῶσσος πολιτικός, ποὺ διαδραμάτισε σημαντικὸ ρόλο στὴν περιοχή μας, τὸν περασμένο ταραγμένο αἰῶνα.  Καταγόταν ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια γαιοκτημόνων. Ἐσπούδασε  Νομικὰ στὴν Ἁγ. Πετρούπολη. Μετὰ εἰσῆλθε στὸ Πανεπιστήμιο τῆς πόλεως τῶν  Παρισίων καὶ στὸ ὑπ. Ἐξωτερικῶν τῆς Ρωσσίας. Τὸ 1890 προήχθη στὸν βαθμὸ τοῦ γραμματέως τῆς ρωσσικῆς πρεσβείας στὸ Λονδῖνο καὶ ἔπειτα στὴν Ῥώμη, παρὰ τῷ πάπᾳ στὸ Βατικανό. Καὶ ἀπὸ ἐκεῖ σύμβουλος τῆς πρεσβείας στὸ Λονδῖνο (ἕως τὸ 1909). Συνέχεια

1η Ἀπριλίου 1955.

Mε συλλαλητήρια διαμαρτυρίας, διαδηλώσεις, γενικές απεργίες και παθητική αντίσταση, ο άμαχος κυπριακός πληθυσμός έδινε παράλληλα με την EOKA τον δικό του αγώνα, ζητώντας μαχητικά αναγνώριση της εθνικής ταυτότητας και σεβασμό από τη διεθνή κοινότητα στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης.

Ἔναρξις τοῦ ἀγῶνος τῶν ἀδελφῶν μας Κυπρίων κατὰ τοῦ ἀγγλικοῦ ζυγοῦ!
Ἔναρξις τοῦ αἱματοκυλίσματος!
Ἔναρξις τῆς συγγραφῆς μίας ἀκόμη ἐνδόξου σελίδας ἀπὸ τὴν ἰστορία μας! Συνέχεια

4η Φεβρουαρίου. Μνήμη Θεοδώρου Κολοκοτρώνη

Ἕνα μικρό ἀφιέρωμα στήν μνήμη τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Σήμερα δέν ὑπάρχουν ἥρωες.  Μόνον Νενέκοι.

Πέθανε στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 1843. Πρίν ἀπό 169 χρόνια.

Ο Θ. Κολοκοτρώνης είναι η σημαντικότερη στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία της Επανάστασης του 1821. Για την ευφυΐα, την τόλμη, τη σύνεσή του, αλλά και για τη βαρύτητα του λόγου του, που από νέο τον χαρακτήριζαν, επονομάσθηκε «Γέρος του Μοριά» Γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας στις 3 Απριλίου 1770, ενώ η καταγωγή του ήταν από το χωριό Λιμποβίσι της Αρκαδίας. Η οικογένειά του – με γενάρχη τον Τσεργίνη – ανέδειξε πολλούς γενναίους κλεφταρματολούς-αγωνιστές και κατέβαλε βαρύ τίμημα στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων. Μέχρι την έκρηξη της Επανάστασης περίπου εβδομήντα Κολοκοτρωναίοι είχαν βρει το θάνατο στον αγώνα κατά των Τούρκων.

 Ο πατέρας του Κωνσταντής ήταν Συνέχεια

Ἔνωσις τῆς Κρήτης μέ τήν Ἑλλάδα (1η Δεκεμβρίου 1913)

Ἤ – μέ τό παλαιό ἡμερολόγιο – στίς 14 Δεκεμβρίου τοῦ 1913. Συνέχεια

Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Χιμάρας. (5 Νοεμβρίου 1912)

Μέσα στὴν ταχύτητα μὲ τὴν ὁποίαν προσλαμβάνουμε πλέον πληροφορίες μᾶς διέφυγε μία σημαντικὴ ἐπέτειος. Αὐτὴ τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Χιμάρας. 

Τό λιγότερον ποὺ ὀφείλουμε εἶναι μία στιγμή μας. Μία σκέψις μας. Κι ἕνα εὐχαριστῶ μας. Συνέχεια

Οἱ νεκροὶ ἐφέτος δὲν ἦλθαν!

 

ταν νύχτα, 3 Νοεμβρίου 1940. Ἡ Θεσσαλονίκη βομβαρδιζόταν ἀπό τήν Ἰταλική ἀεροπορία. Τήν νύκτα ἐκείνη, μιά νέα γυναίκα 20-21 ἐτῶν, ἡ Φωτεινή,  ἔμελλε νά γεννήσει τό πρῶτο καί τελευταῖο παιδί της. Ὁ ἄνδρας της ἔλειπε. Δυό-τρεῖς ἡμέρες πρίν, ἐπιστρατεύθηκε στό ΧV Σύνταγμα Πυροβολικοῦ.