Ἡ ἐαρινὴ ἐπίθεσις.

 

Κάποτε αὐτὸς ὁ τόπος, πρὶν καταλήξῃ νὰ λέγεται Ἑλλαδοκαφριστάν, διατηροῦσε ὑψηλὴ συνειδητότητα τῆς εὐθύνης του. Ἄνθρωποι, σὲ κάθε βαθμίδα τῆς διοικήσεως, ἀπὸ τὴν ἁπλὸ στρατιώτη ἔως τὸν ἀρχιστράτηγο, πολεμοῦσαν καὶ νικοῦσαν στὰ χιονισμένα βουνὰ τῆς Ἀλβανίας τὸν φασίστα δικτάτορα καὶ τὶς ὀρδές του. 
Μαζὺ μὲ αὐτὸν πολεμοῦσαν τὸν Ἀλβανό, ποὺ ἀνεθάρρησε μὲ τὸν ὄγκο τῶν στρατευμάτων τῆς Ἰταλίας καὶ προετοιμαζόταν νὰ πολεμήσῃ τὴν ἄλλην πολεμικὴ μηχανὴ τῶν ναζί.
Συνέχεια

Πρωτοχρονιὰ στὸ Μέτωπο.

Δύο φωτογραφίες ἁλίευσα ἀπὸ τὸ διαδίκτυο, κι ἀφοροῦν στὸν Ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο τοῦ 1940-1941. 
Στὸ τελευταῖο ἔπος τῶν Ἑλλήνων.
Καὶ οἱ δύο σὲ χειμωνιάτικα τοπία, (ἡ μία σὲ χιονισμένο), μὲ στρατιωτικὲς χλαίνες, παρουσιάζοντάς μας μίαν ἄλλην ὀπτική, γιὰ τὰ ὅσα μάθαμε ἐμεῖς γιὰ τὴν Πρωτοχρονιά.
Μάθαμε εἰρηνικὲς σὲ εἰκόνες, ζήσαμε μὲ ἀσφάλεια καὶ θαλπωρή, ἀντιληφθήκαμε τὸν κόσμο ἀλλοιῶς…

Συνέχεια

Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς, τοῦ Ν. Ἰ. Μέρτζου

 Ἡ Ἐταιρεία Μακεδονικῶν Σπουδῶν μὲ συνέπεια συνεχίζει τὸ κορυφαῖο ἐπιστημονικὸ καὶ ἐθνικὸ ρόλο ποὺ ἐπιτελεῖ στὰ Βαλκάνια. Οἱ ἐκδόσεις της πρωτοστατοῦν στὸ ζήτημα τῆς ἐπιστημονικῆς τεκμηρίωσης καὶ τῆς ὑπεράσπισης τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας. Στὴν τελευταία της ἐκδοση, διαβάζουμε τὴν μελέτη τοῦ Προέδρου της Νικολάου Ἰ. Μέρτζου, «Τὸ Μακεδονικὸ Παίγνιο Γεωπολιτικῆς». Η σύντομη ἀλλὰ ἒγκυρη μελέτη ἐξιστορεῖ εὐσύνοπτα τὴ διαχρονικὴ ἐξέλιξη τοῦ Ζητήματος καὶ τεκμηριώνει τὰ σοβαρὰ γεωπολιτικὰ συμφέροντα γιὰ τὰ ὁποῖα Ξένες Δυνάμεις, ἐναλλασσόμενες διαχρονικὰ μεταξὺ 1871-2012, τὸ χρησιμοποίησαν καί, μέχρι σήμερα, τὸ χρησιμοποιοῦν. Δημοσιεύει ἀδιάσειστα ἐπίσημα στοιχεῖα, συνήθως ἂγνωστα, καὶ προβαδίζει διότι καλύπτει πλήρως τὴ διαδρομὴ τοῦ Ζητήματος μέχρι τὸν Νοέμβριο 2012.

Ἀναφέρω ἐνδεικτικά ἀποσπάσματα:

Συνέχεια

Ἱστορίες κατασκοπείας μὲ τὸν Μποδοσάκη.

Μποδοσάκης λοιπὸν σήμερα. 
Ἤ ὀρθότερα, Πρόδρομος Ἀθανασιάδης. Μποδοσάκης ὀνομάστηκε ἀπὸ τοὺς Τούρκους, λόγῳ τῆς ἐμπορικῆς του ἰδιότητος.
Ὁ Πρόδρομος Ἀναστασιάδης λοιπόν, ἦταν ἕνα πρόσωπο ἀμφιλεγόμενον!
Μὲ πάρα πολλὲς κατηγορίες στὴν πλάτη του, γιὰ κατασκοπεία κυρίως, εἰς βάρος διαφόρων, ἀλλὰ ὄχι μόνον.
Συνέχεια

28η Ὀκτωβρίου 1940: Ἡ ἡμέρα ποὺ νικήθηκε ὁ ζόφος.

Του ακαδημαϊκού  Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου
 
Την 28η Οκτωβρίου 1940, η προοπτική της Ιστορίας ήταν όσο ποτέ ζοφερή. Οι λαοί της Ευρώπης είχαν υποδουλωθεί ή φαίνονταν έτοιμοι να υποκύψουν στην φυλετική αλαζονεία του προβαλλόμενου ως «λαού των κυρίων». Η Γερμανία σάρωνε τα σύ­νορα των ηπειρωτικών επικρατειών, απειλούσε την υπόσταση της θαλασσοκράτειρας, προχωρούσε ακάθεκτη προς την κοσμοκρατορία.

Παιδιὰ…τῆς Ἑλλάδος παιδιά…

 

Τι ωραία δείγματα Ελλήνων..!
Αγέρωχοι, χαμογελαστοί, με αυτοπεποίθηση..

Με το «δωμάτιο του φόβου» στο μυαλό τους, καλά κλειδωμένο,όπως μόνο οι Ἐλληνες μαχητές πρόγονοί του ήξεραν να κάνουν.
Αλλωστε, το dna  στο αίμα τους και δεν τους αφήνει να νοιώσουν αλλοιώς..

Παιδιά της Ελλάδος παιδιά…Αυτό ακριβώς…της Ελλάδος παιδιά! Αξια παιδιά!!

Συνέχεια