Δέν ἀναρωτηθήκατε ποτέ γιατί δέν ἔχει μείνει κάποιο ἀρχαιολογικό εὕρημα στήν Σπάρτη;
Δέν εἶχε ναούς ἡ Σπάρτη;
Ἀγάλματα; Μνημεῖα;
Εἶχε…
Ἁπλῶς «ἐφρόντισε» ἕνας Ἑβραῖος Ἀββᾶς νὰ τὰ ἐξαφανίσῃ, διαλύοντας τὰ πάντα.
Ὁ ἀββᾶς λοιπὸν Μισὲλ Φουρμόντ, ἀπεσταλμένος τοῦ Λοδοβίκου ΙΕ’, ὥστε νὰ συλλέξῃ βυζαντινὰ χειρόγραφα, τὸ 1729, ἔφθασε στὴν Σπάρτη. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ὀθωμανοὶ
Ἡ ἄμυνα τῆς Λευκάδος.
Μία οὐδόλως γνωστὴ πτυχὴ τῆς ἱστορίας μας, ποὺ συνέβῃ λίγα χρόνια πρὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἐπαναστάσεως, ἦτο ἡ ἐπίθεσις ποὺ ἐδέχθῃ ἡ Λευκάδα ἀπὸ τὸν Ἀλῆ πασσᾶ, τὸν Μάϊο τοῦ 1807.
Μεταξὺ τῶν πολλῶν περιοχῶν ποὺ ὁ Ἀλῆ πασσᾶς προσπάθησε νὰ προσαρτήσῃ στὸ μεγάλο του βασίλειον, ἦταν καὶ τὰ Ἑπτάνησα. Ἄλλως τε οἱ κατ’ ἐξακολούθησιν ἐπιθέσεις του στὴν Πρέβεζα καὶ στὴν Πάργα ἀποδεικνύουν πὼς ὀνειρεύετο ἕνα μεγάλο βασίλειο, ἱκανὸ νὰ ἀνατρέψῃ καὶ τὸν ἴδιον τὸν σουλτάνο, μὲ Συνέχεια
Ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγὼν τοῦ 1854.
Ο νέος απελευθερωτικός αγώνας του 1854 ξεκίνησε στις αρχές του έτους και είχε διάρκεια τεσσάρων -4- μηνών. Διοργανώθηκε ουσιαστικά από το βασιλιά Όθωνα με επιτελείς και πρωτεργάτες τους ζώντες ακόμη αγωνιστές του 1821. Οι στρατιωτικοί ηγέτες του 1821, Κίτσος Τζαβέλας, Χριστόδουλος Χατζηπέτρος, Ευάγγελος Κοντογιάννης, Θεόδωρος Ζιάκας, Παπακώστας Τζαμάλας, Νικόλαος Φιλάρετος κ.ά., με τη δραστήρια και φλογερή συμμετοχή του Σπύρου Καραϊσκάκη, ανθυπολοχαγού και γιου του στρατάρχη της Ρούμελης Γεωργίου Καραϊσκάκη, του επιλοχία Νικ. Λεωτσάκου και των γενναίων οπλαρχηγών της Θεσσαλίας: Καταραχιά, Ζητουνιάτη, Φαρμάκη, Βελέντζα, Καραούλη και άλλων εξόρμησαν, με τα επαναστατικά τμήματά τους, για την απόκτηση της ελευθερίας.
18 Μαΐου 1828. Δροσουλίτες. Ἡ μάχη τοῦ Φραγγοκαστέλλου
Επιμέλεια κειμένου Ρίκη ΜαταλλιωτάκηΚοντά στην απροσκύνητη χώρα των Σφακίων, λίγα μόλις μέτρα πιο πέρα από την ακτή που ξεψυχά το κύμα του Λιβυκού, κι εξίσου λίγα από τους πρόποδες που φωλιάζουν μερικά από τα αετίσια Σφακιανοχώρια, ορθώνει την ύπαρξη, του σε σχήμα παραλληλόγραμμου, ένα καστέλι (πύργος) άριστα μέχρι σήμερα διατηρημένο. Το Φραγκοκάστελλο.
Δυο σειρές πολεμίστρες περιζώνουν τα μέχρι σήμερα απείραχτα, όπως τουλάχιστον δείχνουν εξωτερικά, τείχη του και η πύλη του βρίσκεται κατά την μεριά της θάλασσας σαν στόμα αγριεμένου θεριού.
Ο θρύλος του γεφυριού της Άρτας (ολημερίς το κτίζανε τη νύχτα το γκρέμιζαν) γίνεται κι εδώ παραλλαγμένη πραγματικότητα αφού κάπως έτσι οι Σφακιανοί με μπροστάρηδες τα έξη αδέλφια Πατσούς, εμπόδιζαν τους Βενετούς να Συνέχεια
Τὸ παιδομάζωμα.
Ἡ ἀληθινὴ ἱστορία, ἄν καὶ ἀναφέρῃ μόνον τμῆμα της στὰ σχολικὰ βιβλία, οὐσιαστικῶς δὲν ἔχει ἀκόμη καταγραφεῖ. Οὔτε καὶ θὰ καταγραφῇ συντόμως, διότι δὲν ὑπάρχουν ἀκόμη ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἀπαραίτητοι καὶ σημαντικοὶ ποὺ θὰ τὸ κάνουν.
Ἄς πιάσουμε ἕνα μικρὸ παράδειγμα, ποὺ λέγεται παιδομάζωμα.
Ἄν καὶ στὸ σχολεῖο πράγματι ἐγὼ εἶχα διδαχθεῖ τὴν ὕπαρξί του, οὐσιαστικῶς αὐτὸ ἦταν μία τόση δὰ μικρὰ ἀναφορά, μέσα στὰ τόσα ἄλλα ποὺ ἔπρεπε νὰ μάθουμε. Σὰν λεπτομέρεια, ἰδίως μάλιστα ὅταν οἱ περισσότεροι διδάσκαλοι τὴν προσπερνοῦσαν ταχύτατα, παρέμενε στὰ ἀζήτητα. Μόνον ἐὰν κάποιος ἀπεφάσιζε νὰ ἀσχοληθῇ σοβαρὰ μὲ τὴν μελέτη τῆς ἱστορίας μποροῦσε νὰ συνειδητοποιήσῃ τὸ τὶ ἐσήμαινε, γιὰ τὶς τότε κοινωνίες, τὸ παιδομάζωμα. Τὸ ὄ,τι παρέμενε μία διαρκὴς γενοκτονία κατὰ τῶν πληθυσμῶν ποὺ τελοῦσαν ὑποτελεῖς στὴν ὀθωμανικὴ παράνοια.
Ὁ Ζουράρις γιά τό παιδομάζωμα ἀπό τούς τούρκους
Ἀφιερωμένο στούς σύγχρονους «ναιναίκους» καί λακέδες, πού ἐπιχειροῦν νά παραχαράξουν τήν Ἰστορία μας πρός ὄφελος τῶν ξένων συμφερόντων καί ἐκείνων πού τούς φύτεψαν στήν «ἐξουσία»: