2 Μαΐου 1944.
Ἐκτέλεσις 18 Ἀθῴων Ἑλλήνων στὸ Βαλτεσινῖκο Ἀρκαδίας Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἀρκαδία
Λευκὴ Τρομοκρατία. Ἐναντίον ἐνόχων ἐγκληματιῶν ἤ ἀθῴων ἀγωνιστῶν;
Ὅπως γιὰ τὰ περισσότερα γεγονότα τῆς δεκαετίας 1940-49 ὑπάρχουν δύο, ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες καταγραφές, γιὰ τὴν καταδίωξη τῶν μελῶν τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ/ΚΚΕ, ἔτσι ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ γιὰ τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια τῶν γεγονότων τῆς περιόδου 1945-46, ποὺ πέρασε στὴν Ἱστορία μὲ τὸ ὄνομα «Λευκὴ Τρομοκρατία».
Ἐγώ, μὲ τὴν δική μου ἔρευνα, ἔχω καταλήξει στὴν ἄποψη τοῦ ὅτι τοὐλάχιστον στὴν Πελοπόννησο, στὴν συντριπτική τους πλειοψηφία, τὰ θύματα ἦσαν ἠθικοὶ καὶ φυσικοὶ αὐτουργοὶ ἐγκλημάτων κατὰ τὴν περίοδο τῆς ΕΑΜοκρατιάς καὶ τῆς «Κοκκίνου Τρομοκρατίας» τοῦ 1943-44 καὶ ὄχι ἁπλᾶ καὶ ἀθῴα μέλη τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ.
Συνέχεια
Μία μαζικὴ ἐκτέλεσις δασκάλων
Μία μαζικὴ ἐκτέλεσις δασκάλων καὶ τὸ περιέργως ὑψηλὸ ποσοστό συμμετοχῆς τους στὸ ΕΑΜ
Στὴν ἔρευνα τῶν ἱστορικῶν γεγονότων τῆς Κατοχῆς στὴν Πελοπόννησο, μὲ ἔκπληξη διεπίστωσα ὅτι ἕνα πολὺ μεγάλο ποσοστὸ δασκάλων, ἀποφοίτων τῶν τότε λειτουργουσῶν Παιδαγωγικῶν Ἀκαδημιῶν, εἶχαν ἐνεργὸ συμμετοχὴ στὸ ΕΑΜ καὶ τὸ ΚΚΕ. Ἡ συμμετοχὴ ἦταν σχεδὸν καθολική, καί, συνήθως ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Ὑπευθύνου τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ χωριοῦ, γιὰ τοὺς δασκάλους μονοθεσίων σχολείων, ποὺ λειτουργοῦσαν σὲ μικρὰ χωριά.
Ποιοί παίζουν μέ Φ.Π.Α. ἑκατομμυρίων στήν Ἀρκαδία;
Τί γίνεται στήν Ἀρκαδία μέ τόν Φ.Π.Α.;;
Ὅλοι οἱ καρχαρίες χρεωστικοί;;
Ποιός προστάτευσε αὐτήν τήν «κλεψιά» τοῦ Δημοσίου χρήματος;
Ἐπιδημία στὴν μὴ ἀπόδοση τοῦ Φ.Π.Α. φαίνεται νὰ ἔχῃ πέσει στὴν περιοχὴ τῆς Ἀρκαδίας, ἀπὸ μεγάλες ἐπιχειρήσεις καὶ Κοινοπραξίες, ποὺ ἔφθασαν τὰ πρὸς τὸ Δημόσιο χρέη τους, σὲ ἀνυπολόγιστα ὕψη… Συνέχεια
Μὲ μῖσος καὶ διχόνοια…
Έτη 1812-15-16.
Από την μία είναι η φατρία του Σωτηράκη Λόντου (Αχαϊκό κόμμα), προεστού της Βοστίτσας. Κοντά του είναι ο Ζαΐμης από τα Καλάβρυτα, ο Σισίνης από την Γαστούνη, ο Παπαφωτόπουλος από την Αρκαδία, ο Κοπανίτσας από τον Μυστρά και ο Καραμάνος από τον Πραστό Κυνουρίας.
Από την μία είναι η φατρία του Σωτηράκη Λόντου (Αχαϊκό κόμμα), προεστού της Βοστίτσας. Κοντά του είναι ο Ζαΐμης από τα Καλάβρυτα, ο Σισίνης από την Γαστούνη, ο Παπαφωτόπουλος από την Αρκαδία, ο Κοπανίτσας από τον Μυστρά και ο Καραμάνος από τον Πραστό Κυνουρίας.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ἱστορικὴ Ἀποκάλυψις! Τὸ νερὸ ὡς ὅπλο στὸ Βυζάντιο!!!
του Παντελή Καρύκα
Το νερό αποτελεί ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά για τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη.
Την αλήθεια αυτή γνώριζαν και οι παλαιοί και πολλές φορές προσπάθησαν να στερήσουν το πολύτιμο αυτό αγαθό από τους αντιπάλους τους, ή ακόμα χειρότερα να το χρησιμοποιήσουν ως όπλο κατά των αντιπάλων τους.
Μια καταγεγραμμένη χρήση δηλητηρίων από Έλληνες για στρατιωτικούς σκοπούς έλαβε χώρα το 1275 μ.Χ. κατά την διάρκεια της φραγκοκρατίας. Συνέχεια