Πρέπει νὰ τὴν ἐξαιρετικὴ προσωπικότης ὁ Φρίντγιορ Νάνσεν. Βοήθησε περισσοτέρους ἀπὸ δύο ἐκατομμύρια πρόσφυγες καὶ ἐτιμήθῃ μὲ τὸ βραβεῖον ΝΟΜΠΕΛ γιὰ τὴν δράσιν του.
Βέβαια, ἐξ ὅσων διαβάζω γιὰ τὶς δράσεις του, μᾶλλον ἦταν ἀπὸ τοὺς πρωτεργᾶτες τοῦ ΟΗΕ, κάτι ποὺ σήμερα ἔχει μεταλλαχθῇ σὲ ἐργαλεῖον τῶν ἐκάστοτε ἐξουσιαστῶν, πρὸ κειμένου νὰ καταστρέψουν μίαν χώρα.
Αὐτὸ ὅμως δὲν ἀλλοιώνει τὶς προθέσεις του καὶ τὶς πράξεις του.
Συνέχεια
KAI TA ΠPO AYTHΣ ΔIAΔPAMATIΣΘENTA ΓEΓONOTA
Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε, είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν.
Μέσα στο πνεύμα της φράσης αυτής, που κινείται μεταξύ εθνικής επιταγής και εξορκισμού, θα γραφτούν λίγα λόγια μια που σήμερα συμπληρώνονται 87 χρόνια από την επίσημη Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Το Νησί μας είναι πολύμορφα σημαδεμένο από το χρόνο και την Ιστορία. Ρωμαίοι, Σαρακηνοί, Γενουάτες, Βενετοί, Τούρκοι και Γερμανοί στηριζόμενοι στη λογική της υπεροχής τους χρησιμοποιούν τους θαλάσσιους και εναέριους δρόμους και μακριά από φραγμούς και ηθικές αναστολές την καταλαμβάνουν.
Τα πέτρινα χρόνια της προτελευταίας κατοχής καλύπτουν το χρονικό διάστημα Συνέχεια
Μποδοσάκης λοιπὸν σήμερα. 
Εἴσοδος Κωνσταντίνου στὴν Θεσσαλονίκη
Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α’ Βαλκανικός Πόλεμος). Θέατρο των επιχειρήσεων, η περιοχή της Μακεδονίας.
Ο ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη στη Δυτική Μακεδονία. Όμως, από την αρχή των εχθροπραξιών σοβούσε Συνέχεια
Ξημέρωμα του 1897 η Κρήτη «βράζει» από τις θηριωδίες των Τούρκων. Οι Κρητικοί αποφασίζουν να κηρύξουν την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα. Στον Προφήτη Ηλία του Ακρωτηρίου Χανίων Κρήτης οχυρώνονται οι επαναστάτες και υψώνουν την ελληνική σημαία, που τους παρέδωσε ο ύπαρχος του θωρηκτού «Ύδρα» Κωνσταντίνος Κανάρης, εγγονός του ναύαρχου Κανάρη.
Συνέχεια
