Μά καλά, δέν ὑπάρχει οὔτε ἕνας Ἕλλην μέσα στούς πολιτικούς μας;

 


Σήμερα θ βρίσω! 
Γι τν κρίβεια, θ παρουσιάσω να θέμα πο θ κάν πάρα πολλος χι μόνον ν βρίσουν, λλ κα ν θελήσουν νπισπεύσουν τς ποιες διαδικασίες, μήπως κα τελειώσουμε μίαν ραν ρχύτερα μλους ατος πο ατοχρίστηκαν κυβερντες μας κα μς ουφον τ αμα δ κα αἰῶνες. 
Μν νομίζετε πς κριβς τδια δν συνέβαιναν σ κάθε περίοδο τς στορίας μας… Θταν δικο γι τος σημερινούς.. Ο σημερινονήκουν σ μίαν «σχολ» τν ποίαν μως σχολν λλοι πρτοι μς φόρτωσαν.  Συνέχεια

Κλωνῆς: ἕνας Ἀμερικανὸς ἥρως ποὺ ἦταν …Κεφαλλονίτης!

Ὁ πλέον διάσημος ἀμερικανὸς στρατιώτης ἦταν …Κεφαλλονίτης!

Τὴν  ἱστορία τοῦ Κλωνῆ τὴν ἐδιάβασα πρὸ περίπου πέντε ἐτῶν, σὲ μίαν ἐκδήλωσι-ἀφιέρωμα γιὰ τὴν 28η Ὀκτωβρίου. Μάλιστα, εἰδικῶς σὲ ἐκείνον τὸν ἐορτασμό, συνειδητοποίησα πὼς ὑπάρχουν ἀκόμη Ἕλληνες ποὺ τιμοῦν τὴν ἱστορία μας καὶ τοὺς ἥρωές μας. 

Βαγγέλης Κλωνῆς λοιπόν σήμερα. 
Ἕνας ἄντρας ποὺ ἔφυγε ἀπὸ τὴν Κεφαλλονιᾶ καὶ κατὰ πῶς συμπεραίνουμε σήμερα, πρὸ κειμένου νὰ λάβῃ τὴν ἀμερικανικὴ ὑπηκοότητα, κατετάγῃ στὸν ἀμερικανικὸ στρατό.
Συνέχεια

Γιατί ἐτάφη τὸ σχέδιο κατοικήσεως βραχονησίδων;

Ἕνα σχέδιο προστασίας τοῦ ἐθνικοῦ μας χώρου…

Ἕνας τρόπος διασφαλίσεως ἐθνικοῦ ἐδάφους…

Μία καταστρατήγησις αὐτοῦ… Συνέχεια

Ἐνέργεια καὶ ἀναπτυξιακοὶ τομεῖς.

Σημείωσις (μεταγενεστέρα ἀλλὰ …ἐπὶ τῆς οὐσίας) γιὰ τὰ κάτωθι
Ὁ κος Μάρτης, ποὺ γράφει, ἦταν ἐπίσης ὑπουργὸς αὐτῶν τῶν κυβερνήσεων ἄρα καὶ μετέχων τοῦ ἐν λόγῳ συστήματος, καθὼς φυσικὰ καί, ἐν μέρει (δὲν θὰ πῶ συνολικῶς), συνεργός, τοὐλάχιστον σὲ ὅσα συνέβησαν ἐπὶ δικῆς του περιόδου εὐθύνης, ἐφ΄ ὅσον καὶ τότε, ὅπως καὶ τώρα φυσικά, ἡ διαπλοκὴ ὑφίστατο. Συνεπῶς ὁ κος Μάρτης ἦταν καὶ γνώστης, ἐκ τῶν ἔσω, ὅλων αὐτῶν ποὺ τώρα καταγγέλλει δημοσίως καί, ἐπὶ τέλους, διαπιστώνουμε ἐμεῖς οἱ χαχόλοι πλέον ἀπὸ κοινοῦ. Γιατί δέν ἐμίλησε τότε περί διαπλοκῆς;; Γιατί δέν παρῃτήθη τότε λόγῳ διαπλοκῆς; Γιατί δέν τά ἔγραφε ἀπό τότε τά περί διαπλοκῆς;Ὑπῆρχαν βέβαια καὶ ἐπὶ ἐποχῆς του οἱ «γνωστοὶ-ἄγνωστοι νταβατζῆδες» (κατὰ καραμανλῆ νεωτέρου) στὰ «ἐντός, ἐκτὸς κι ἐπὶ τὰ αὐτά». Ἦσαν δῆλα δὴ αὐτοὶ ποὺ «ἔλυαν κι ἔδεναν» διαρκῶς στὰ τῶν ἀποφάσεων γιὰ ἐπενδύσεις, γιὰ ἐνέργεια καὶ γιὰ ἀνάπτυξιν. Σωστά. Καὶ ἦσαν, εἶναι καί, (κατὰ πῶς φαίνεται), θὰ εἶναι (γιὰ ἀρκετὸν καιρὸ ἀκόμη) καὶ οἱ μόνοι ποὺ ἤλεγχαν, ἐλέγχουν καὶ θὰ ἐλέγχουν «θέσεις-κλειδιὰ» τέτοιες, ποὺ νὰ καθορίζουν τὸ ἐὰν ἡ χώρα θὰ ἀναπτυχθῇ ἢ θὰ μείνῃ ὑπό-ἀνάπτυκτος καὶ θὰ τὴν λεηλατοῦν, ἐφ΄ ὅσον  θὰ τοὺς συμφέρη ἢ ὄχι. Ἀληθῆ ὅλα τοῦτα… Ἰσχύει ὅμως καὶ τὸ δικαίωμα, καθὼς καὶ ἡ ὑποχρέωσις, τῆς ἀνοχῆς ἢ τῆς μή.
Τὸ ἐὰν (ἤ ὄχι) ἐπὶ ἐποχῆς του ἡ διαπλοκὴ δροῦσε στὸ παρασκήνιον καὶ σήμερα (ἐπισήμως) διαφεντεύει τὴν χώρα, εἶναι μία συνθήκη ποὺ δὲν ἀλλάζει.
Συνέχεια