Ἡ μεγάλη ἐκείνη ἡμέρα!

10 Ἀπριλίου 1826. Ἡ μεγάλη Ἔξοδος!
Ἡ ἱεροτέρα πράξις τοῦ ’21!
Ἡ πιὸ δαφνοστεφανωμένη Ἔξοδος τῆς Παγκοσμίου Ἱστορίας.

Δὲν τὰ κατάφεραν οἱ περισσότεροι, θὰ ἀπαντήσουν κάποιοι.
Ναί, δὲν τὰ κατάφεραν. Ἀλλὰ ἐπολέμησαν ὅλοι! ΟΛΟΙ!!! Γιὰ μῆνες!
Ὅταν μπῆκαν στὴν μάχη ἐγνώριζαν πὼς ἔχουν περισσότερες πιθανότητες νὰ πεθάνουν παρὰ νὰ ζήσουν. Μὰ δὲν ἐδίστασαν. Μπῆκαν!
Δὲν εἶναι λοιπὸν μόνον ἡ Ἔξοδος!
Εἶναι καὶ ὅλη ἡ προηγουμένη διαδικασία. Εἶναι ὅλα ὅσα συνέβησαν κι ἔδεσαν, ἤ ἐχώρισαν, διὰ παντὸς τοὺς Συνέχεια

Ἡ κορυφή τῆς Κρητικῆς θυσίας

17 Ἰουνίου 1771. Ἐκείνη τήν ἡμέρα οἱ τοῦρκοι γενίτσαροι σκότωσαν (ἔγδαραν ζωντανό) τόν Ἰωάννη Δασκαλογιάννη. Τόν ἥρωα τῆς Κρήτης. Τόν πρῶτο ἐπαναστάτη. Τόν καθαρότερο ἀλλά πιό εὔπιστο ἀπ΄ ὅλους. Ἔτσι, ἐκεῖνος ἔγινε θρῦλος καί πῆρε ἐκδίκησι….χρόνια μετά!  Τότε ὑπῆρχαν ἥρωες πού ἐθυσιάζοντο γιά αὐτούς πού τούς ἀκολουθοῦσαν καί γιά τίς ἰδέες τους.  Τώρα, μόνον Νενέκοι……                                                      

 Τό πραγματικό του ὄνομα ἦταν Γιάννης Ἀνδρουλιδάκης ( υἱός τοῦ Ἀνδρέα, δηλαδή).  Δάσκαλο τόν ἀποκαλοῦσαν, προφανῶς ἐπειδή ἦταν μορφωμένος.  Λίγοι, μορφωμένοι καί πολυταξιδεμένοι, ὑπῆρχαν τούς καιρούς ἐκείνους……..

Συνέχεια

Ῥαζῆ-Κότσικας Ἀθανάσιος.

Σὰν σήμερα, πρὸ 185 ἐτῶν…Γιὰ τὴν ἀκρίβεια, ὄχι σὰν σήμερα, σὰν …αὔριο… Ξημερώματα 11ης Ἀπριλίου… Ἀλλὰ εἶναι Κυριακή σήμερα…Καὶ εἶπα νὰ τὸν τιμήσουμε ἀπὸ τώρα…

Εἴχαμε τὴν ἡρωικὴ ἔξοδο τοῦ Μεσολογγίου. Σὰν σήμερα χιλιάδες γυναικόπαιδα ἐσφάγησαν ἢ ἐσύρθησαν στὰ σκλαβοπάζαρα.. Ὁ Θανάσης Ῥαζηκότσικας ἔπεσε ἀπὸ τοὺς πρώτους, λίγο μετὰ τὴν ἔξοδο, στὴν προσπάθειά του νὰ προστατεύσῃ μίαν ὁμάδα γυναικῶν.

Ἀθάνατος!

Μία λεπτομερῆς καταγραφὴ τῆς ζωῆς καὶ τοῦ ἔργου τοῦ Θανάση Ῥαζηκότσικα, εἶναι ἡ παρακάτω, ποὺ ἀνεκάλυψα στὴν σελίδα Βασιλάδι. Ἡ καταγραφή βασίζεται στὸ βιβλίο τοῦ  Κωνσταντίνου Σβολοπούλου οὐσιαστικῶς, καὶ ἀφορᾷ στὴν ἔρευνά του γιὰ τὴν θαυμάσια αὐτὴν μορφὴ τοῦ ἀγῶνος, ποὺ τὸσο ὅμως ἔχει ἀγνοηθεῖ.

Ἀξίζει τὸν κόπο νὰ τὴν διαβάσετε.

Φιλονόη.

ΡΑΖΗΚΟΤΣΙΚΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ 1798-1826
Ο εκλεγμενος Αρχηγος της φρουράς των Μεσολογγιτών
Συνέχεια

Τὸ ἀλωνάκι τῆς Λευτεριᾶς!

Ἔτσι τὸ εἶπε ὁ Σολωμός μας τὸ Μεσολόγγι…«τὰ μάτια μου δὲν εἶδαν ἄλλον τόπον ἐνδοξότερον ἀπὸ ἐτοῦτο τὸ ἀλωνάκι…»

Τὰ ξημερώματα τῆς 10ης πρὸς 11ης Ἀπριλίου 1826, ξεκίνησε ἡ ἡρωϊκή ἔξοδος… Μία στιγμὴ τῆς ἀνθρωπίνου ἱστορίας μοναδική, γιὰ τὴν αὐταπάρνησι καὶ τὸν ἡρωϊσμό! Χιλιάδες νεκροί, σκλᾶβοι καὶ κυνηγημένοι….

Ὅμως.. Στάθηκε ἡ άφορμή, τὸ σύνθημα γιὰ νὰ ξυπνήσῃ τὸ γένος καὶ νὰ συνεχίσῃ τὸν ἀγώνα…

Συνέχεια

Νάουσα, τὸ ἄλλο Ζάλογγο.

Μαζὺ  μὲ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνες, στοὺς ἀγῶνες συνέπραξαν καὶ πόλεις ποὺ δὲν ἀπηλευθερώθησαν ἀμέσως.

Μία ἀπό αὐτές, ἡ Νάουσα, παρὰ τοῦ ὄ,τι εὐημεροῦσε, ἐπανεστάτησε τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1822, κατὰ τῶν δυνάμεων κατοχῆς. (Ἕνα δεῖγμα τῆς ἀνάγκης γιὰ ἀπελευθέρωσι ΟΛΩΝ τῶν Ἑλλήνων. Κι ὄχι μόνον τῶν καταπιεσμένων!)

Συνέχεια