Ἡ Μακεδονία, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἐστάθη πόλος ἕλξεως πολλῶν κατακτητῶν.
Οἱ περισσότεροι ὅμως ἐξ αὐτῶν, καὶ τῶν Σλαύων συμπεριλαμβανομένων, συμπεριεφέρθησαν τόσο βιαίως στοὺς κατοίκους πού, τελικῶς, κατέληξαν στὰ ὅρια τῆς γενοκτονίας οἱ διώξεις.
Ἀποκορύφωμα βέβαια ἐστάθη ἡ παρουσία τῶν Βουλγάρων ποὺ ὀρέγοντο μίαν Μακεδονία δική τους, ἀπὸ ἀρχῆς τῶν Βαλκανικῶν πολέμων. Ὅταν διεπίστωσαν πὼς κάτι τέτοιο δὲν θὰ τοὺς τὸ ἐπέτρεπαν οἱ Ἑληνικοὶ πληθυσμοί, διότι οὐδέποτε ἐπεζήτησαν τὴν ἐλευθερία τους γιὰ νὰ χάσουν τὴν ταὐτότητά τους, τότε ἐξεκίνησαν οἱ Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: βαλκανικοὶ πόλεμοι
Μνῆμες καὶ μαρτυρίες ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσι τῆς Δράμας.
Θεσσαλονίκη-Μνήμες και μαρτυρίες από την απελευθέρωση της Δράμας την 1η Ιουλίου 1913- το χρονικό της ιστορικής μέρας
του Γ. Ιωαννίδη
Την 1η Ιουλίου, η πόλη της Δράμας και η περιοχή, εν γένει, γιορτάζουν τα 97 χρόνια της απελευθέρωσής τους από τη διπλή κατοχή, Τούρκων και Βουλγάρων. Ύστερα από αιώνες δουλείας στους Τούρκους- 540 χρόνια, σύμφωνα με τη χρονολόγηση της κατάληψής της κατά τον Τούρκο περιηγητή Χαντσί Χαλφά ( Hadschi Chalfa) ή 529 κατά τον άλλο Τούρκο περιηγητή Εβλιά Τσελεμπή (Evlia Celebi)- και 8 μηνών και 8 ημερών στους Βουλγάρους, η Δράμα αναπνέει το “αγέρι” της Ελευθερίας. ( Η κατάληψη της Δράμας έγινε από τον εξωμότη Γαζή Εβρενό Μήδη το 1834: Α. Βακαλόπουλος).
Μπορεί αυτή η διπλή δουλεία να έφερε πολλά δεινά στον ελληνικό πληθυσμό της Δράμας και της περιοχής της, αλλά αυτός, ούτε μια στιγμή δεν λησμόνησε τη μακραίωνη ιστορία του, ούτε και απεμπόλησε την ταυτότητά του.
Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Βορείου Ἠπείρου.
Η απελευθέρωση της Β. Ηπείρου
Η μεγάλη στιγμή της απελευθέρωσης φάνηκε να φτάνει οριστικά τον Δεκέμβριο του 1912, όταν ο ελληνικός στρατός ελευθέρωσε την Κορυτσά. Οι Χιμαριώτες υπό τον Σπυρομήλιο είχαν ήδη κερδίσει με επανάσταση την ανεξαρτησία τους. Μέσα σε τρεις μήνες (Μάρτιος 1913) ολόκληρη η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν υπό ελληνική κυριαρχία.
Ήταν η πρώτη φορά ύστερα από πέντε αιώνες που η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν ξανά στην αγκαλιά της πατρίδας και ένας άκρατος ενθουσιασμός επικρατούσε παντού. Γάλλος δημοσιογράφος που παρακολούθησε την υποδοχή του διαδόχου Γεωργίου από τους Βορειοηπειρώτες γράφει: «Επί τρία τέταρτα της ώρας μια απερίγραπτη παρέλαση χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών, οι οποίοι επευφημούν τον πρίγκιπα, ψάλλουν πατριωτικούς ύμνους, κουνούν ζωηρά βενετσιάνικα φαναράκια, σημαίες, μαντίλια, καπέλα, υψώνουν τα χέρια και υποκλίνονται… Επίσης πολυάριθμα είναι τα κόκκινα μουσουλμανικά φέσια. Οι φεσοφόροι αυτοί συμμετέχουν με τον ίδιο ενθουσιασμό κραυγάζοντας «Ζήτω ο Διάδοχος! Ζήτω ο Βασιλεύς Συνέχεια
Οἱ περιπέτειες τῶν Δωδεκανήσων. (1821-1948)
Οὐδέποτε μᾶς ἠρώτησαν.
Οὐδέποτε μᾶς ἐπέτρεψαν νὰ ἀντιμετωπίσουμε μόνοι μας, δίχως τρικλοποδιές, δίχως παρεμβάσεις καὶ δίχως δόλους τὸν κάθε ἐχθρό.
Οὐδέποτε μας ὑπελόγισαν…
Ἡ Ὕβρις ἐξεχείλισε…
Συνέχεια
Ὁ προπάππος τοῦ GAP ποὺ ἐθωράκιζε τοὺς Τούρκους.
Ο Στρατηλάτης Κωνσταντίνος
Δὲν μᾶς τὰ λένε αὐτά! Ὁ προπάππους τοῦ Γιωργάκη μοσχοπούλησε στοὺς Τούρκους ὀχυρωματικὰ ἔργα στὴν Ἤπειρο… προκαλῶντας πολλὲς ἀπώλειες στὸν ἑλληνικὸ στρατό!
Όπως θα επιβαλλόταν να είναι γνωστό σε όλους τους Έλληνες, (άν είχαμε ιστορική αυτογνωσία και “πραγματικά” σχολεία), στις 21 Φεβρουαρίου εορτάσαμε τα 100 χρόνια, απο την Απελευθέρωση των Ιωαννίνων απο τον τουρκικό ζυγό. Όχι, δεν θα προβούμε σε μακροσκελή ιστορική αναδρομή, άν και θα έπρεπε…
Θα πούμε μόνον, ότι η κεντρική λεωφόρος της πόλεως, επί 80 χρόνια ονομαζόταν “Λεωφόρος Στρατηλάτου Συνέχεια
Ἡ ἐποποιία τοῦ Μπιζανίου.
Ἐφημερὶς Πατρίς, 29 Ἰανουαρίου 1913Η ΝΥΚΤΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΑΣ
Οἱ τραυματίαι τῆς Ἠπείρου ἀφηγοῦνται διὰ τὴν ζωήν των εἰς τὸ στρατόπεδον:
Τὴν ἡμέραν, ὅσοι εὑρίσκονται εἰς τὰς προφυλακὰς, μένουν διαρκῶς κρυμμένοι πίσω ἀπὸ τὰ προχώματα. Οὔτε σηκώνονται ἐπάνω, οὔτε κυκλοφοροῦν διόλου. Οἱ ἄλλοι εὑρίσκονται πίσω ἀπὸ ὑψώματα.
Τὴν νύκτα γίνονται ἀλλαγαὶ τῶν προφυλακῶν, διανέμεται συσσίτιον καὶ ἐκτελοῦνται ἐν γένει ὅλαι αἱ ὑπηρεσίαι , τῶν ὁποίων ἡ ἐκτέλεσις εἶνε ἀδύνατος τὴν ἡμέραν, ἐπειδἠ οἱ ἄνδρες εἶνε ὁρατοὶ ἀπὸ τὸν ἐχθρὸν.
Ἡ ζωή τῶν προφυλακῶν ἔχει τροποποιειθεῖ ὥστε νὰ αγρυπνοῦν τὴν νύκτα καὶ νὰ κοιμῶνται τὴν ἡμέραν. Ἐκτὸς παρατηρητῶν ἐν ὑπηρεσίᾳ τὴν ἡμέραν οἱ λοιποὶ κοιμοῦνται.
