Ὑπόθεσις «Πατσίφικο» σὲ σύγχρονες ἐκδοχές…

Τὸ 1847 ἡ τότε (ἂς ποῦμε) ἑλληνικὴ κυβέρνησις ἔδωσε ἐντολὴ νὰ ἀπαγορευθῇ ἡ καύσις τοῦ Ἰούδα τὴν Μεγάλη Παρασκευή, διότι ὁ Τζέημς Μάγιερ Ῥοθτσάιλντ, μαζὺ μὲ τοὺς τοκογλυφικούς του δανεισμούς, θὰ ἐπεσκέπτετο τὴν χώρα καὶ δὲν ἔπρεπε νὰ γίνῃ μάρτυς ἐνὸς ἀντί-ἑβραϊκοῦ ἐθίμου. Βέβαια ἡ καύσις τοῦ Ἰούδα, γιὰ πολλοὺς αἰῶνες, δὲν ἀντιμετωπίζετο ὡς «ἀντί-ἑβραϊσμός», παρὰ μόνον σὰν ὑπέρμετρος χριστιανισμός, ποὺ τιμωροῦσε (ναί, μὲ αὐτὸν τὸν ἀκραῖο τρόπο) τὸν Ἰούδα.
Ἐν τούτοις, εἰδικῶς ἐκείνην τὴν περίοδο, ποὺ περιμέναμε τὰ μπικικίνια τῶν Rothschild, μέσῳ τῶν ὁποίων θὰ μᾶς ἁλυσόδεναν γιὰ (τοὐλάχιστον ἀκόμη) δύο αἰῶνες, ἦταν, γιὰ τοὺς τύπους, ἀναγκαία. Καί, τελικῶς, ἡ κυβέρνησις ἀπεφάσισε νὰ ἀποσιωπήσῃ (ἢ ἴσως καὶ νὰ ἀκυρώσῃ) τὴν ἀναπαραγωγὴ τοῦ ἐν λόγῳ ἐθίμου. Κι ἔτσι ἀκριβῶς συνέβη. Ἡ ἐντολὴ ἦταν σαφής: ἀπηγορεύθη ἡ καύσις τοῦ Ἰούδα γενικῶς στὴν Ἀττική.
Συνέχεια

Κάποιοι ἀνθίστανται στὸν ὑπόγειο ἀφελληνισμό…

Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν εἶχα τὴν τύχη νὰ εὑρεθῶ στὴν Ἀλεξανδρούπολη. Μία πολὺ ὄμορφη πόλη! Συνέχεια

Θά γινόταν νά μήν ἐμπλακοῦμε στόν πόλεμο τοῦ 1940;

Τὸ ἐρώτημα ποὺ μὲ ἀπασχολεῖ στὴν 28η Ὀκτωβρίου, κάθε χρόνο, εἶναι ἂν καὶ μὲ ποιὸν τρόπο θὰ μποροῦσε νὰ εἶχε ἀποφευχθῆ ἡ ἐμπλοκὴ τῆς Ἑλλάδος στὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μὲ ὅλα τὰ συνεπακόλουθά του: Κατοχή, ΕΑΜοκρατία, ἐμφύλιος. Ἂν ὄχι συνολικά, νὰ εἶχε ἀποφευχθῆ ἔστω ὁ ἑλληνογερμανικὸς πόλεμος τοῦ ’41.

Στὴν ἀνακοίνωσή του πρὸς τοὺς δημοσιογράφους τοῦ ἀθηναϊκοὺ Τύπου, στὶς 30 Ὀκτωβρίου 1940, ὁ Μεταξᾶς παρέχει ἐκτεταμένες διευκρινίσεις. Ὁμολογεῖ ὅτι βολιδοσκόπησε τὸ Βερολίνο, μὲ τὸ ἐρώτημα τὶ νὰ κάνῃ γιὰ νὰ μᾶς ἀφήσουν ἡσύχους οἱ Ἰταλοί. Ἡ ἀπάντησις τῆς γερμανικῆς πλευρᾶς ἦταν φυσικὰ ὅτι ἡ Ἑλλὰς ἔπρεπε νὰ προσχωρήσῃ στὴν «Νέα Τάξη» τῆς Εὐρώπης, γεγονὸς ποὺ ἐσήμαινε διευθέτηση ὅλων τῶν ἐκκρεμοτήτων μὲ τοὺς γείτονές της. Συνέχεια

Ὑποψήφιος πρωθυπουργὸς σὲ λαὸ ποὺ …περιφρονεῖ!!!

Δὲν εἶναι βλακεία (ὁ ἴδιος βεβαίως εἶναι πανύβλαξ, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἄλλο θέμα).
Εἶναι ἁπλῶς ἔλλειψις ἤθους, ἀλλὰ καὶ παντελὴς ἀδιαφορία γιὰ κάθε τὶ ποὺ σημαίνει Ἔθνος-Πατρίς-Μνήμη!
Ψηφίστε τον!!!
(Εἰδικὰ ὅσοι θεωρεῖτε ὅτι ἔχει ὑπολείμματα πατριωτισμοῦ μέσα σας!)
Συνέχεια

Μεσημβρία – Μεσημβρία Ζώνη. Τὰ Σαμοθρηίκια τείχεα!

Ἡ Mεσημβρία μνημονεύεται ἀπὸ τὸν Ἡρόδοτο ὡς ἡ δυτικότατη πόλη τῆς Σαμοθρακικῆς Περαίας, τὴν ὁποία διέσχισε τὸ 480 π.X. ἡ στρατιὰ τοῦ Ξέρξη κατὰ τὴν ἐκστρατεία της ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος.

[7.108.2] «παραμείβετο δὲ πορευόμενος ἐκ Δορίσκου πρῶτα μὲν τὰ Σαμοθρηίκια τείχεα, τῶν ἐσχάτη πεπόλισται πρὸς ἑσπέρης πόλις τῇ οὔνομά ἐστι Μεσαμβρίη. Ἔχεται δὲ ταύτης Θασίων πόλις Στρύμη, διὰ δέ σφεων τοῦ μέσου Λίσος ποταμὸς διαρρέει, ὃς τότε οὐκ ἀντέσχε τὸ ὕδωρ παρέχων τῷ Ξέρξεω στρατῷ ἀλλ᾽ ἐπέλιπε.» ΗΡΟΔΟΤΟΣ Ἱστορίαι, Βιβλίο Η, Πολύμνια Συνέχεια

Ἡ μνήμη φυλάττει στιγμές, μέρη, πρόσωπα…

Τὸ προξενεῖο τῆς Ἑλλάδος στὴν Ἀλεξανδρούπολη (τότε Δεδέαγατς) τὸ 1908, σημαιοστολισμένο γιὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.

Βρισκόμαστε στὴν ἐποχὴ τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος καὶ τὰ ἑλληνικὰ προξενεῖα ἦταν κέντρα ὀργανώσεως καὶ ὑποστηρίξεως τοῦ Ἀγῶνος. Στὸ προξενεῖο αὐτὸ ὑπηρέτησε πρὶν τὸ 1907 ὁ Ἴων Δραγούμης, ὁ ὁποῖος ἀπὸ τὸ 1899, ποὺ εἰσῆλθε στὸ διπλωματικὸ σῶμα, συνέβαλε Συνέχεια